اثر افزودن فیتاز میکروبی و پلی اتیلن گلیکول به جیره حاوی سورگوم بر عملکرد رشد و ثبات اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی

این آزمایش جهت بررسی اثر فیتاز میکروبی و پلی­اتیلن­گلیکول در جیره حاوی سورگوم بر عملکرد و ثبات اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی انجام شد. از ۴۰۰ قطعه جوجه یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار استفاده شد. تیمارها شامل جیره حاوی ذرت بدون افزودنی (شاهد)، جیره حاوی سورگوم بدون افزودنی یا مکمل شده با فیتاز (FTU/kg ۵۰۰)، پلی­اتیلن­گلیکول (g/kg ۱) و مخلوط آنها بودند که طی یک دوره ۴۲ روزه به پرندگان تغذیه شدند. نمونه برداری از محتویات گوارشی و لاشه به دنبال کشتار در روز ۲۴ صورت گرفت. مطابق نتایج، افزایش وزن مشابه جوجه ها در اثر سورگوم بدون افزودنی (۳/۲۴۱۰ گرم) با شاهد (۵/۲۴۴۲ گرم) و بهبود آن به وسیله مواد افزودنی مشاهده شد (۰۱/۰P<). pH شیرابه سنگدان و خاکستر استخوان درشت نی جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی سورگوم در اثر فیتاز یا پلی­اتیلن­گلیکول افزایش یافت (۰۵/۰P<). میزان مالون دی آلدئید گوشت سینه و ران در اثر جیره حاوی سورگوم بدون افزودنی (به ترتیب ۲۲/۰ و mg/kg ۲۵/۰) و فیتاز (به ترتیب ۲۸/۰ و mg/kg ۳۳/۰) در مقایسه با شاهد (به ترتیب ۳۴/۰ و mg/kg ۴۰/۰) کاهش یافت (۰۰۱/۰P<). فیتاز نسبت به شاهد هزینه خوراک را کاهش (۱۵۳۴۰ در مقابل ۱۶۷۰۱ ریال) و سود ناخالص را افزایش (۲۰۶۱۰ در مقابل ۱۵۵۹۳ ریال) داد (۰۵/۰P<). مطابق این یافته­ها، سورگوم به خوبی می­تواند جایگزین ذرت در جیره جوجه­های گوشتی شده و استفاده از فیتاز و یا پلی­اتیلن­گلیکول باعث بهبود اثرات تغذیه ای آن می­شود، اما برای حفظ ثبات اکسیداتیو گوشت و اقتصادی بودن پرورش استفاده از فیتاز بهتر است.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول ، ثبات اکسیداتیو گوشت ، جوجه گوشتی ، سورگوم ، فیتاز