اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر احساس گناه و نگرش به عشق در زنان با تجربه تروماهای پیچیده دوران کودکی
محل انتشار: فصلنامه روانشناسی زن، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 334
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSYWO-3-2_006
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر احساس گناه و نگرش به عشق در زنان با تجربه تروماهای پیچیده دوران کودکی است. این پژوهش به لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه زنان مراجعه کننده به سه کلینیک تخصصی روانشناسی در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در شهر تهران بودند. پس از غربالگری با مقیاس حالت شرمساری و گناه(SSGS) و مقیاس نگرشهای مربوط به عشق(LAS)، ۳۰ نفر از زنانی که نمره مورد نظر را کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت مداخله درمانی مبتنی بر شفقت ورزی در قالب ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای هفتهای یک جلسه قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار برای آزمایش قرار گرفت تا در صورت اثربخشی این مداخله بر روی آنها نیز صورت گیرد. دادههای حاصل از پیش آزمون و پس آزمون از طریق تحلیل کواریانس بررسی شدند. دادههای حاصل از پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت موجب کاهش احساس گناه (F= ۱۳/۲۷, P=۰/۰۰۲)، بهبود نگرش به عشق با افزایش عشق رومانتیک (F=۱۹/۷۶, P=۰/۰۰۱)، کاهش عشقهای تفننی (F=۱۲/۷۸, P=۰/۰۱)، افزایش عشق دوستانه (F=۹۲/۸۹, P=۰/۰۰۱)، افزایش عشق واقعگرایانه (F=۹۱/۵۹, P=۰/۰۰۱)، کاهش عشق افراطی (F=۲۲/۱۲, P=۰/۰۱) و افزایش عشق گرانقدر(F=۱۵۹/۹۳ P=۰/۰۰۱) شد.بنابراین درمان مبتنی بر شفقت موجب کاهش احساس گناه و بهبود نگرش به عشق در زنان با تجربه تروماهای پیچیده دوران کودکی میشود.
کلیدواژه ها:
Compassion-based therapy ، guilt ، attitude to love ، women ، trauma ، childhood ، درمان مبتنی بر شفقت ، احساس گناه ، نگرش به عشق ، زنان ، تروما ، کودکی
نویسندگان
سیده سحر عسگری قلعه بین
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran
سیف الله آقاجانی
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran
سیده مهسا موسوی
Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :