تحلیل ریسک و آسیب پذیری لرزه ای سکونتگاه های انسانی شهرستان باشت با استفاده از مدل دیماتل فازی و Gis
محل انتشار: فصلنامه مخاطرات محیط طبیعی، دوره: 12، شماره: 35
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 145
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNEH-12-35_002
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1401
چکیده مقاله:
عصر پست متروپلیتین را می توان عصر آسیب پذیری سکونتگاه های شهری و روستایی نامید؛ زیرا از یک سو این سکونتگاه ها با مخاطرات طبیعی و بحران های تکنولوژیک و از سوی دیگر با بحران های امنیتی و اجتماعی روبرو می باشند. مقاله حاضر، ازنظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از سازمان نقشه برداری کشور، تصاویر ماهواره ای و همچنین برای بررسی و تجزیه وتحلیل داه ها از نرم افزار ARCGIS، مدل Dimatel و WASPAS استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که از مساحت ۶۴/۱۰۳۷ کیلومترمربع شهرستان باشت، ۸۰/۱۵۰ کیلومترمربع معادل ۵۳/۱۴، در پهنه بدون خطر و ۲۵/۲۸۲ کیلومترمربع معادل ۲۵/۲۷ درصد در پهنه کم خطر قرار دارد. ۲۹/۲۷۳ کیلومترمربع معادل ۳۳/۲۶ درصد در پهنه متوسط، ۲۰/۲۳۳ کیلومترمربع معادل ۴۷/۲۲ درصد در پهنه زیاد خطر زلزله و همچنین ۳۲۰/۹۸ کیلومترمربع از کل شهرستان معادل ۴۷/۹ در پهنه بسیار زیاد از خطر زلزله قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از خطر زلزله نشان داد که شهر باشت بر روی پهنه با خطر بالای زلزله قرار دارد. تحلیل فضایی میزان آسیب پذیری نقاط روستایی و آبادی ها نشان می دهد که ۹۴/۳۲ درصد از آبادی ها و روستاهای شهرستان باشت در پهنه با خطر خیلی بالا، ۵۲/۲۳ درصد در پهنه با خطر زیاد، ۸۲/۲۸ درصد در پهنه با خطر متوسط و ۱۷/۱۱ درصد از سکونتگاه های روستایی و آبادی ها در پهنه با خطر کم زلزله قرار دارد؛ بنابراین انجام اقدامات لازم ازجمله جلوگیری از استقرار، صدور مجوز و ممانعت از ساخت وساز بر روی گسل ها، آگاه سازی عمومی در راستای اقدامات پیشگیرانه قبل از وقوع حوادث، جلوگیری از استقرار و تمرکز سکونتگاه های شهری و روستایی در پهنه های با خاطر بالا، برقراری سیستم هشدار و اخطار های به موقع در پس لرزه های قبل از زلزله، دسترسی تمام سکونتگاه های شهری و روستایی به راه های ارتباطی و مراکز امدادرسان برای دسترسی سریع به مناطق بحرانی پس از وقوع زلزله و... جهت کاهش آسیب های جانی و خسارات مالی ناشی از بحران زلزله در مراکز جمعیتی شهرستان باشت امری ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین غضنفرپور
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
حسین حسینی خواه
دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان
اسماعیل کمالی باغراهی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :