الگوی برآورد دمای متوسط روزانه در مناطق خشک و نیمه خشک ایران

دمای هوا یکی از پدیده‌های اصلی هواشناسی است که کاربرد وسیعی در رشته‌های مختلف مهندسی دارد. متوسط دمای روزانه، ماهانه، فصلی و سالانه نیز از دیرباز به ‌کمک دماهای بیشینه و کمینه برآورد می‌شود. رابطه خطی (رابطه خطی در متن اصلی مقاله) قدیمی‌ترین روش پیشنهادی متوسط دمای روزانه است که هنوز نیز به عنوان روش استاندارد شده جهانی به‌کار می‌رود. متأسفانه دقت این رابطه در مقیاس روز و حتی ماه مناسب نیست. علاوه براین اقلیم نیز در ارائه الگوی مناسب موثر است. لذا چند ایستگاه دمانگار از نواحی خشک و نیمه خشک ایران به کمک نمونه‌گیری سیستماتیک انتخاب و دمای متوسط روزانه به کمک انتگرالگیری سطح زیر منحنی (روش سیمسون) از روی کاغذهای دمانگارها محاسبه شده است. افزون براین، دماهای بیشینه و کمینه نیز از روی منحنی‌ها حساب شده‌اند. پس از استخراج داده‌های چند ایستگاه دمانگار تصحیحی برای برآورد دمای روزانه به کمک رگرسیون چند متغیره الگوهای خطی و غیر خطی متعددی برازش داده شده است. پس از مقایسه نتیجه به صورت ترکیب غیر خطی از دماهای بیشینه و کمینه روزانه ارائه شده است. درواقع رابطه پیشنهادی توسط پژوهشگران این مقاله نشان دهنده عدم دقت و قدرت رابطه مرسوم و تصحیحی برای آن است.

کلیدواژه ها:

متوسط دمای هوا ، تصحیح دما ، دمای روزانه ، نواحی خشک و نیمه خشک ایران