بررسی ترکیب شیمیایی و اثر سطوح مختلف بوته کامل خیار بر کینتیک تخمیر شکمبه و گوارش پذیری مواد مغذی در شرایط آزمایشگاهی

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین ارزش غذایی بوته کامل خیار و سپس بررسی اثر سطوح مختلف آن در جیره بر فراسنجه های تولید گاز و تخمیر شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گاو در شرایط برون تنی بود. برای این منظور، ابتدا ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تخمیر برون تنی بوته خیار با کاه گندم و یونجه مقایسه شد. سپس، اثر جایگزینی سطوح صفر، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد بوته خیار به جای بخش علوفه ای جیره غذایی بر فراسنجه های هضم و تخمیر بررسی شد. نتایج نشان داد که بوته خیار میزان ماده خشک، ماده آلی و لیگنین کمتری نسبت به یونجه و کاه گندم داشت (۰۵/۰>p )، اما محتوای پروتئین خام آن به مراتب از کاه گندم بیشتر بوده و قابل مقایسه با یونجه بود. میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی بوته خیار به طور معنی داری کمتر از کاه گندم بود (۰۵/۰>p )، اما تفاوتی با یونجه نداشت. هرچند، میزان کربوهیدرات­های غیر الیافی آن به طور معنی داری کمتر از یونجه، اما بیشتر از کاه گندم بود (۰۵/۰>p ). کل حجم تولید گاز، پتانسیل تولید گاز، گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی و سنتز پروتئین میکروبی با انکوباسیون بوته خیار به طور قابل توجهی بیشتر از کاه گندم بوده، اما کمتر از یونجه به دست آمد (۰۵/۰>p ). در کل، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بوته خیار دارای ترکیب شیمیایی و ارزش تغذیه ای به مراتب بیشتری در مقایسه با کاه گندم بوده و محتوای پروتئین خام آن نیز قابل مقایسه با یونجه است. همچنین، کاربرد این پسماند در تغذیه نشخوارکنندگان تا سطح ۲۰ درصد ماده خشک جیره قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

بوته خیار ، تخمیر ، ترکیب شیمیایی ، تولید گاز ، گوارش پذیری