ارزیابی شاخص حریق و انفجار داو ، مطالعه موردی; واحد بهره برداری نفت آغاجاری

در صنایع فرایندی بخصوص صنایع نفت، گاز وپتروشیمی خطر حریق سوزی و انفجار همواره به دلیل قابلیت اشتعال و واکنش پذیری مواد، بالا بودن دمای وفشار عملیاتی، فراریت و قابلیت تبخیر مایعات از اهمیت فوق العاده ای بر خوردار است. در این پژوهش که در سال ۱۴۰۱ با استفاده از شاخص حریق و انفجار داو (F&EI) نقاط و تجهیزات فرایندی یکی از سایت های تفکیک شماره شرکت بهره برداری نفت آقاجاری مورد ارزیابی قرار گرفت. از بین ۱۹ نقطه ی شناسایی شده که پتانسیل حریق و انفجار را دارا می باشند، ۷ نقطه معادل ۳۷ درصد در محدوده ی کم، ۵ نقطه معادل ۲۶ درصد در محدوده ی محدود و ۷ نقطه معادل ۳۷ درصد در محدوده ی متوسط قرار دارند. تفکیک کننده تولیدی و تفکیک کننده مرحله دوم با شاخص حریق و انفجار ۱۱۵/۶۳ و شعاع خطر ۲۹/۶ متر بیشترین میزان را داشته و در محدوده ی متوسط قرار میگیرند، کمترین شاخص حریق و انفجار مربوط به نقاط تفکیک کننده تست، مخزن تولید، مخزن گاز زدایی، مخزن موج گیر و سرباره گیر می باشد که شاخص حریق و انفجار در این نقاط برای تفکیک کننده تست ۴۶/۲۸ و شعاع خطر ۱۱/۸۴متر می باشد. در حالت کلی وضعیت شاخص جریق و انفجار در این واحد محدود محاسبه گردید و اقدامات کنترلی برای نقاط دارای شاخص حریق و انفجار متوسط پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

شاخص حریق و انفجار ، ارزیابی ریسک ، بهره برداری نفت ، واحد تفکیک آقاجاری