بررسی پایداری طولانی مدت و قابلیت استفاده مجدد از غشاهای شبکه مختلط با پایه PEBA-۲۵۳۳ اصلاح شده با نانوذرات ZIF-۸ و MCM-۴۱

تولوئن از جمله مهمترین آلاینده های آبی است که در غلظت های پایین نیز برای سلامتی انسان و محیط زیست خطر آفرین می باشد. روش تراوش تبخیری برای جداسازی تولوئن از آب در مقایر بسیار کم مورد توجه محققین قرار گرفته است. فرآیند تراوش تبخیری یک فناوری مبتنی بر غشا می باشد لذا در صنعت جداسازی، پایداری غشا یک فاکتور کلیدی در انتخاب غشا خواهد بود. به منظور اثبات پایداری و قابلیت استفاده مجدد از غشاهای شبکه مختلط ساخته شده در این مطالعه و نشان دادن پتانسیل بالای آنها برای استفاده در کاربردهای صنعتی، نیاز به انجام تست پایداری طولانیمدت بود. بر این اساس یک تست آزمایشگاهی بر روی غشاهای شبکه مختلط دارای افزودنی بهینه ( ۱۵ درصد بارگذاری برای نانو ذره ZIF-۸ و ۵ / ۷ درصد بارگذاری برای MCM-۴۱ ) به مدت ۲۰۰ ساعت و به طور پیوسته در دمای ̊C ۵۰ انجام شد. نتایج نشان داد که شار کل تراوه و ضریبجداسازی در طول مدت زمان انجام عملیات پایداری طولانیمدت تقریبا ثابت باقی ماندهاند و تغییرات مختصر آنها در محدوده خطای قابل قبول میباشد. هم چنین پس از گذشت ۲۰۰ ساعت از زمان آزمایش، هیچ نقص و ایراد ظاهری قابل توجهی در ساختار فیزیکی غشاهای شبکه مختلط مشاهده نشد. سالم بودن غشا پس از این مدت زمان نسبتا طولانی، قابلیت استفاده مجدد از آنها را در کابردهای صنعتی تایید میکند. یافتههای ارائه شده در این مقاله حاکی از آن است که غشاهای شبکه مختلط توسعه یافته در این مطالعه، پایداری طولانی مدت مورد نیاز برای کاربردهای عملی را دارا میباشند. بنابراین میتوان آنها را برای استفاده در صنایع جداسازی پیشنهاد داد.

کلیدواژه ها:

تولوئن ، نانوذرات ، غشاهای شبکه مختلط ، تراوش تبخیری ، پایداری طولانی مدت