بررسی تجربی یک استخر خورشیدی گرادیان نمکی کوچک در شهرکرد

چکیده انرژی خورشیدی وسیع ترین منبع انرژی پاک در جهان است و در اکثر مناطق قابل دسترسی است. انرژی خورشیدی از جمله انرژی های رقیق و متناوب است که برای استفاده نیاز به­جمع آوری دارد. یک نمونه از جمع­کننده های انرژی خورشیدی، استخرهای خورشیدی اند که انرژی خورشید را توسط آب نمک با دانسیته بالا جمع آوری و ذخیره می کنند. رایج ترین نوع استخرهای خورشیدی، استخرهای گرادیان نمکی هستند که از یک لایه گرادیانی برای جلوگیری از هدر رفت انرژی استفاده می کنند. در این تحقیق، یک استخر گرادیان نمکی کوچک به صورت استوانه ای با قطر ۶۵ سانتی­متر و ارتفاع کلی ۸۵ سانتی­مترساخته شد و به­ مدت ۱۰ هفته مورد بررسی قرار گرفت. استخر به صورت گرادیانی با سه لایه مجزا ساخته و به طور کامل عایق بندی شد. بعد از ساخت استخر، دانسیته لایه ها بر اثر اختلاط مقداری با دانسیته طراحی شده تفاوت پیدا کرد؛ اما پس از یک هفته دانسیته استخر به صورت نسبی به­پایداری رسید و ساختار لایه ای خود را تا پایان دوره آزمایش ها حفظ کرد. بیشینه دمای ثبت شده ۷/۴۱ درجه سلسیوس بود. تغییرات افزایش دما برای لایه ذخیره سازی بسیار ناچیز بود که پایین بودن دمای  محیط را می توان اصلی ترین علت آن دانست. دانسیته لایه سطحی در طول دوره آزمایش روزانه در حال افزایش بوده است، اما دانسیته لایه گرادیانی کمترین تغییرات را در بین لایه های استخر داشت. همچنین تغییرات دما به­طور میانگین روزانه ۳۷/۰ درجه سلسیوس افزایش داشت.

کلیدواژه ها:

واژه­ های کلیدی: انرژی خورشیدی ، لایه گرادیانی ، دانسیته ، دما ، ذخیره انرژی