عوامل اجتماعی بالا رفتن سن ازدواج جوانان

ازدواج و تاخیر آن امری اجتماعی است. شکل­گیری و تغییرپذیری آن در نزد افراد، در فرایند تعامل خود باجامعه و تحت­تاثیر سطوح مختلف­کلان، میانی و خرد بوده است. تئوری­های مطرح دراین خصوص عبارتند از: تئوری بی­سامانی اجتماعی مرتن، تئوری کارکردگرایی دورکیم، تئوری مدرنیته گیدنز، تئوری مدرنیزاسیون ویلیام گود و تئوری گزینش معقولانه هکتر.       این تحقیق به روش پیمایشی در بین جوانان ۴۰۲۰ ساله شهر تبریز انجام شده است. تعداد آن­ها برابر ۸۲۳۴۵۰  نفر بودکه بااستفاده از نمونه­گیری­کوکران، ۲۸۰ نفر ازآنان برای مطالعه انتخاب و براساس نمونه گیری سهمی گزینش شده­اند. داده­های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته­اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر آن است که میان متغیرهایی چون سخت­گیری و انتظارات بالای خانواده­ها، سطح انتظارات جوانان، بی­اعتمادی اجتماعی­افراد، لذت بردن از دوران تجرد، تحصیلات و جنسیت پاسخگویان، با بالا رفتن سن ازدواج ارتباط معنی­داری وجود دارد. در نهایت، نتایج حاصل از رگرسیون نشان می­دهد که پنج متغیر مستقل تحصیلات، سطح انتظارات، بی­اعتمادی اجتماعی، سخت­گیری و انتظارات بالای خانواده­ها و لذت بردن از دوران تجرد می­توانند ۱/۵۱ درصد از واریانس متغیر وابسته (سن ازدواج) را تبیین نمایند.

کلیدواژه ها:

سن ازدواج ، بی اعتمادی اجتماعی ، هزینه فرصت ، سطح انتظارات ، نظرات خانواده ، لذت بردن از دوران تجرد و تحصیلات