تعیین تاثیر استراتژی های مدیریت و کنترل ترافیک بر الگوی سفرهای برون شهری در زمان شیوع ویروس کرونا

پس از پیدایش ویروس کووید-۱۹، فراتر از ابعاد نامناسب انتشار و ابتلا به این ویروس، آثاری جانبی در سایر ابعاد جوامع جهانی بوجود آمده است. تغییرات در سلامت روان، ارتباطات اجتماعی، سبک زندگی، حمل ونقل، درآمد، امید به زندگی و... مواردی است که در تمامی تحقیقات شکل گرفته پس از پیدایش این ویروس مطرح شده است. در این تحقیق اثر انتشار ویروس کرونا بر تغییرات در حجم تردد، مد حمل و نقلی مورد استفاده در سفر، مبتلایان به ویروس کرونا پس از سفر های برون شهری، مقدار آلاینده های اکسید های گوگرد و نیتروژن، ذرات معلق و کربن مونوکسید برای مسیر چالوس، توسط نرم افزار SPSS با روش های آماری همبستگی پیرسون (Pearson) و همبستگی متقاطع و رگرسیون چند متغیره بررسی شده است. همچنین آثار سیاست ها و استراتژی های کنترل کننده شیوع ویروس کرونا بر یکایک پارامتر ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در مدت زمان اوج شیوع ویروس کرونا، حجم تردد و همچنین میزان تولید آلاینده ها در معبر مورد بررسی با کاهش قابل توجهی همراه بوده است. این در حالیست که تنها با گذشت مدتی کوتاه از اوج شیوع ویروس کووید-۱۹ و محدودیت های سختگیرانه تردد خودرو های سواری، میزان تردد ها با افزایشی بیش از پیش همراه بوده است. همچنین تحلیل تغییرات مد حمل ونقلی و میزان آلاینده های مختص به وسایل نقلیه سنگین نشان داده است که محدودیت های تردد و سیاست های جریمه پلاک های غیربومی، علیرغم احتمال بالاتر در ابتلا به ویروس کرونا، باعث تمایل مسافران به انجام سفر با مد هایی غیر از خودروی شخصی شده است. نتایج تحلیل همبستگی متقاطع میان حجم های تردد به استان مازندران و تعداد مبتلایان به کرونا در این استان نیز نشان داده که به فاصله ۲۰ روز پس از ورود حجم بالای مسافران و خودرو ها به این استان، با افزایش همراه است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، استراتژی های کنترل و مدیریت ، آلاینده ، الگوی سفر ، ویروس کرونا