ارزیابی فناوری سنجش از دور در برآورد تبخیر- تعرق گیاه یونجه با استفاده از داده های تبخیر- تعرق برآورد شده توسط لایسیمتر در استان های البرز و چهارمحال و بختیاری

به دلیل برخی مشکلات در استفاده از لایسیمتر برای برآورد تبخیر- تعرق، مانند هزینه های فراوان، زمان بر بودن و تعمیم داده­ها به سطح وسیعی از مزرعه، فناوری سنجش از دور برای این منظور در کانون توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف برآورد تبخیر- تعرق گیاه یونجه با استفاده از تصاویر ماهواره­ای و مقایسه و صحت سنجی آن ها با داده­های برآورد شده از لایسیمتر، در طول سه سال زراعی (۱۳۹۹-۱۳۹۶)، در دو استان البرز و چهارمحال و بختیاری اجرا شد. در این پروژه مقدار تبخیر- تعرق یونجه در طول دوره رشد به دو روش: استفاده از ماهواره لندست۸ در قالب الگوریتم سبال و استفاده از لایسیمتر زهکش­دار برآورد و نتایج مقایسه شد. چون تصاویر ماهواره­ای تبخیر- تعرق گیاهان را در شرایط واقعی و لایسیمترها تبخیر- تعرق را در شرایط استاندارد ارائه می­دهند، برای جلوگیری از ورود خطا، در این پروژه، تبخیر- تعرق پیکسل­های سرد که دارای شرایط استاندارد هستند استفاده شد. میانگین مقدار نیاز خالص آب آبیاری یونجه در دو استان البرز و چهارمحال و بختیاری توسط لایسیمتر زهکش­دار به ترتیب ۱۳۸۳ و ۱۰۸۷ میلی متر به دست آمد. تبخیر- تعرق به دست آمده از ماهواره و لایسیمتر در هر دو استان نشان از همبستگی نسبتا مناسب بین تبخیر- تعرق حاصل از لایسیمتر و ماهواره­ داشت. در استان البرز و استان چهارمحال و بختیاری ضریب تبیین (R۲) به ترتیب ۰/۷۳ و ۰/۷۶ حاصل شد. افزون بر این، پراکندگی داده­های این دو روش نسبت به میانگین کم بود و مقدار تبخیر- تعرق برآورد شده توسط لایسیمتر بیشتر از مقدار تبخیر- تعرق برآورد شده توسط ماهواره بود. در مجموع با توجه به مزایای فراوانی که ماهواره در برآورد تبخیر- تعرق دارد، از جمله ساده و ارزان بودن و دربر گرفتن سطح وسیعی از مزرعه، توصیه می­شود از این فناوری برای برآورد آب مصرفی گیاهان زراعی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

نیاز آبی یونجه ، آب مصرفی گیاه ، لایسیمتر زهکش دار ، الگوریتم سبال