بررسی روند خشکیدگی تاجی درختان بلوط ایرانی به دنبال وقوع خشکسالی در جنگل های ایلام

خشکسالی ناشی از تغییر اقلیم ارتباط تنگاتنگی با فعالیت حیاتی درختان و میزان سلامت تاجی آنها دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر خشکسالی بر خشکیدگی تاجی درختان بلوط ایرانی ، روند تغییرات سلامت تاجی آنها را طی سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در جنگل مله سیاه در نیمه شمالی استان ایلام مورد ارزیابی قرار داد. در منطقه مورد مطالعه دو سایت تحقیقاتی در دامنه های شمالی و جنوبی مشخص شد و در هر سایت تعداد ۱۰۰ درخت بلوط ایرانی علامتگذاری شد. درختان بلوط بر اساس میزان خشکیدگی تاجی به چهار کلاسه (سالم ، سرخشکیده، خشکیدگی تاجی کمتر از ۵۰ درصد، خشکیدگی تاجی بیش از ۵۰ درصد) تقسیم شدند. ارزیابی میزان خشکیدگی تاجی درختان بلوط طی سه سال متوالی و در هر سال در انتهای فصل تابستان انجام شد. نتایج نشان داد که در سایت شمالی بیشترین فراوانی درختان در کلاسه های سرخشکیده و خشکیدگی تاجی تا ۵۰ درصد و در سایت جنوبی در کلاسه خشکیدگی تاجی بیش از ۵۰ درصد قرار دارد. میزان خروج درختان از کلاسه های سالم و سرخشکیده به ترتیب بیشتر بود و به کلاسه های خشکیدگی بالاتر منتقل شدهاند. نتایج بررسی تغییرات زمانی وضعیت کیفی تاج درختان نشان داد که کلاسه های سالم و سرخشکیده با تغییرات کاهشی همراه بودند و کلاسه خشکیدگی تاجی کمتر از ۵۰ درصد با تغییرات افزایشی همراه بود. نتیجه گیری شد که خشکسالی ناشی از تغییر اقلیم تاثیر چشمگیری بر سلامت تاجی درختان بلوط و وضعیت کمی و کیفی تودههای جنگلی مورد مطالعه داشته است .

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، جنگل های بلوط ، خشکیدگی تاجی ، زاگرس