اثر نانوسوپرجاذب بر برخی صفت های فیزیولوژیکی و عملکرد دانه کلزای بهاره تحت تنش آبی

به منظور بررسی اثر نانوسوپرجاذب بر برخی صفات فیزیولوژیکی و عملکرد کلزا تحت تنش آبی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ اجرا گردید. تیمارها شامل آبیاری در سه سطح آبیاری بعد از ۷۰ آبیاری مطلوب)، ۱۲۰ تنش متوسط) و ۱۷۰ تنش (شدید میلیمتر تبخیر از تشتک کلاس (A در کرتهای اصلی و نانو سوپر جاذب و شاهد عدم کاربرد نانوسوپرجاذب در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش کم آبی تمامی صفات فیزیولوژی کاهش یافتند به طوری که کمترین میزان آنها تحت تنش شدید بدست آمد. کاربرد نانوسوپرجاذب در تمامی سطوح آبیاری درصد آب برگ و محتوای کلروفیل a را بهبود داد. نانوسوپرجاذب تحت آبیاری مطلوب تاثیری بر کلروفیل ، شاخص کلروفیل ،کارتنوئید ،آنتوسیانین تعداد خورجین در بوته و عملکرد دانه نداشت. نانوسوپرجاذب صفات مذکور را فقط تحت تنش بهبود بخشید با افزایش فواصل آبیاری تعداد خورجین و عملکرد دانه کاهش یافت تعداد دانه در خورجین نیز تا تنش متوسط افزایش یافته و بعد از آن کاهش یافت. کاربرد نانوسوپرجاذب با بهبود درصد آب برگ و رنگیزههای فتوسنتزی تحت تنش توانست تعداد خورجین و عملکرد دانه را افزایش دهد در حالی که تعداد دانه در خورجین را فقط در تنش شدید تحت تاثیر قرار داد. در واقع نانوسوپرجاذب توانسته سهمی از افت عملکرد دانه در واحد سطح را تحت تنش کم آبی تقلیل دهد. بنابراین، استفاده از نانوسوپر جاذب تحت تنش خشکی قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، خشکی ، کارتنوئید ، کلزا ، نانوسوپرجاذب