اثر زمان آبیاری بر عملکرد و کیفیت انگور و کشمش رقم سفید بی دانه در منطقه قزوین۱

با هدف بررسی اثر زمان آبیاری بر عملکرد و کیفیت انگور و کشمش رقم سفید بی­دانه، در سیستم هدایت سنتی ایران، آزمایشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۴ تیمار و ۴ تکرار در ایستگاه تحقیقات انگور تاکستان انجام شد.  تیمارها مشتمل بودند بر: تیمار شاهد (A)، تیمار آبیاری در ۴ مرحله فنولوژیکی زمان تشکیل گل آذین، بستن میوه، رشد حبه­ها، و مرحله رنگ­گیری میوه (B)، تیمار آبیاری با فواصل زمانی ۲۰ روز پس از ظهور گل آذین تا رسیدن میوه (C) و تیمار آبیاری با فواصل زمانی ۳۰ روز پس از ظهور گل آذین تا رسیدن میوه (D).  مقدار آب مورد نیاز در هر بار آبیاری در تمام تیمارها بر اساس جدول نیاز آبی انگور در تاکستان و  با توجه به فاصله بین دو آبیاری تعیین و به صورت نشتی با کنتور اعمال شد.  مساحت هر کرت آزمایشی ۱۲۰ متر مربع، تاک­ها ۶ ساله، و فاصله کشت آنها ۴×۲ متر بود.  میزان عملکرد و صفات کمی و کیفی میوه شامل قطر و وزن حبه­ها، طول، عرض، و وزن خوشه، اسیدیته، کل مواد جامد انحلال­پذیر (TSS)،  نسبت قند به اسیدیته و وزن کشمش استحصالی یادداشت شد.   نتایج نشان داد که اثر زمان آبیاری بر صفات مورد مطالعه متفاوت است و تیمار آبیاری بر اساس مراحل فنولوژیکی رشد و نمو انگور از نظر افزایش عملکرد و  بهبود صفات کیفی نسبت به سایر تیمارها نتیجه بهتری دارد.  اکثر صفات مورد بررسی  با عملکرد  و وزن کشمش استحصالی همبستگی مثبت یا منفی دارد.