آبله میمون: زنگ خطر به صدا درآمده

مقدمه و هدف:آبله میمون یک بیماری ویروسی، بازپدید و زئونوز است که توسط جنس ارتوپاکس از خانواده پاکس وریده ایجاد می شود که می تواند در حیواناتی چون سنجاب طنابی و درختی، نخستی ها غیر انسانی و دیگر گونه ها ایجاد بیماری کند و همچنین از طریق تماس با ضایعات پوستی، مایعات بدن، ذرات تنفسی، تماس جنسی و یا از طریق تماس با حیوان آلوده و تماس با وسایل آلوده به ویروس از انسان به انسان دیگر منتقل می شود و در انسان موجب علائمی چون تب، ضایعات پوستی و تورم غدد لنفاوی می شود.هدف از این مطالعه، مروری بر شیوع و انتقال بیماری بازپدید آبله میمون می باشد.روش کار:اطلاعات مورد نظر در این مطالعه، با جستجوی مقالات منتشر شده از ژانویه سال۲۰۲۲ تا کنون از پایگاه های GoogleScholar، Science Direct، Pubmed، SID، Magiran، Civilica، Iranmedex و همچنین یک جستجو آزاد در موتور جستجوی گوگل با کلمات کلیدی؛ آبله میمون((Monkeypox و شیوع((Outbreak انجام شده است.نتایج:ویروس آبله میمون اولین بار در سال ۱۹۵۸ کشف شد، این بیماری خود محدود شونده می باشد که درمان ثابت شده ای ندارد و معمولا درمان آن به صورت علامتی صورت می گیرد که دوره نهفتگی این بیماری حدودا ۱۲ روز می باشد و اززمان پدیدار شدن ضایعات پوستی تا پایان دوره بیماری این ویروس می تواند سرایت پذیری داشته باشد. افرادی که در مقابل آبله واکسینه شده اند، درجاتی از محافظت در برابر آبله میمونی را نیز دارا می باشند. اما مشخص نیست که این واکسن چه میزان محافظت برای گروه های سنی مختلف دارد.نتیجه گیری: در حال حاضر بزرگترین شیوع این بیماری در خارج از آفریقا میباشد و احتمالا شیوع بیشتری در آینده خواهدداشت اما اگر اقدامات بهداشتی و سلامت عمومی با تاخیر مواجه شود، یک اپیدمی رو به رشد از این بیماری اتفاق خواهد افتاد؛ علاوه بر این آنچه در مورد این بیماری جدید است، افزایش تعداد موارد ابتلا آن می باشد. برای مشخص شدن راه های انتقال، پیشگیری و کنترل آن مستلزم مطالعات بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

آبله میمون ، شیوع ، زئونوز