پیش بینی استعداد به اعتیاد براساس سرسختی روان شناختی و تنظیم شناختی- هیجانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استعداد به اعتیاد براساس سرسختی روان شناختی و تنظیم شناختی- هیجانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی شهر اردبیل (۱۳۰۰ نفر) در سال تحصیلی ۹۷- ۱۳۹۶ تشکیل داده اند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۳۷۷ دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد ۳۵۶ پرسشنامه قابل تحلیل بود. از مقیاس استعداد به اعتیاد اهواز زرگر و همکاران (۱۹۹۲)، پرسش نامه سرسختی روان شناختی کوباسا و همکاران (۱۹۹۷) و تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران (۲۰۰۱) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در SPSS ۱۸ استفاده گردید. یافتههای پژوهش نشان داد بین سرسختی روان شناختی و راهبردهای تنظیم شناختی- هیجانی مثبت (پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه پذیری) با استعداد به اعتیاد رابطه منفی معنادار (۰.۰۱p <  ،۰.۳۰r = - ) و بین راهبردهای تنظیم شناختی- هیجانی منفی (ملامت خویش، نشخوارگری، فاجعه سازی، ملامت دیگران) با استعداد به اعتیاد رابطه مثبت معنادار وجود دارد (۰.۰۱p <  ،۰.۲۶r =).

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، تنظیم شناختی- هیجانی ، سرسختی روان شناختی