آیین دادرسی مدنی درخصوص اقلیتهای مذهبی

اسلم به حقوق اشخاص در حیات اجتماعی ارزش زیادی قائل شده و به آن با نگرش احترام می بیند. بر همین مبنا حاکمان را هم بر به رسمیت شناسی حقوق و آیین دادرسی مدنی اجبار نموده و ایفای این حقوق را از تکالیف مهم آنها دانسته است. در این میان، اقلیت های دینی غیرمسلمان که در کشور اسلمی ساکن می باشند هم از این حکم جدا نیستند بلکه در اقلیت بودن آنان موجب شده که حاکمان ا سفارش زیادتری بر توجه به حقوقشان کنند. اسلام در رابطه های خود با افراد غیرمسلمان تابع ادیان اهل کتاب را در مسائلی بر دیگران تمایز داده و حتی در بعضی موارد کارهای آنان را به هم کیشان خود و یا محاکمی که بر مبنای دین آنان دستور می دهند واگذار نموده است. سوال اصلی که دراین پژوهش به دنبال آن هستیم. این است که درقانون آیین دادرسی مدنی برای اقلیت های مذهبی چه حقوقی درنظر گرفته شده است؟ یافته های این پژوهش که به شیوه توصیفی وتحلیلی بدست آمده است و به روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی آیین دادرسی مدنی در خصوص اقلیتهای مذهبی پرداخته است. اسلم حقوق غیرمسلمانان را در زمینه های گوناگون سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی ، قضایی و ... به رسمیت شناخته به طوری که نه در صدر اسلم و نه قرن ها بعد از آن، غیرمسلمانان این گونه حقوق را برای اقلیت های جامعه خود به رسمیت نمی شناختند

کلیدواژه ها:

آیین دادرسی مدنی ، اقلیت مذهبی ، احوال شخصیه ، ادله اثبات دعوی