رابطه تدریس به وسیله نظریه یادگیری شناختی و رفتارگرایی با درگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ارومیه

هدف نگارش این تحقیق ، رابطه تدریس به وسیله نظریه یادگیری شناختی و رفتارگرایی با درگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ارومیه ناحیه ۱ می باشد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری تمام دانش آموزان ابتدایی(دوره دوم) شهرستان ارومیه ناحیه ۱ به تعداد ۱۹۷۷۶۱ نفر که از بین آنها۸۹۰۸۱ نفر دختر و ۱۰۸۶۸۰ نفر آنها پسر بودند. با روش مورگان به عنوان روش نمونه گیری با شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۳۸۳ نفر انتخاب شدند که ۱۷۳دختر و ۲۱۰پسر بودند. در این تحقیق از پرسشنامه های نظریه های یادگیری آسن((۱۳۹۶، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور((۱۹۹۹ و درگیری تحصیلی زرنگ(( ۱۳۹۱ برای جمع آوری اطلاعات استفاده و آلفای کرونباخ آنها به ترتیب ۰/۹۱، ۰/۸۳ و ۰/۹۰ می باشد . روش و ابزار مورد استفاده برای تجزیه داده ها نرم افزار لیزرل بود. خلاصه نتایج این تحقیق برای بیشترین سطوح بدست آمده، بدین صورت می باشد : اثر مستقیم نظریه یادگیری شناختی- اجتماعی بر پیشرفت تحصیلی (۰/۶۹) با تی (۸/۰۵) در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار می باشد اثر مستقیم نظریه یادگیری رفتارگرایی بر درگیری تحصیلی (۰/۷۴) با ت ی ( ۹/۲۴) در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار می باشد. اثر غیرمستقیم نظریه یادگیری رفتارگرایی بر پیشرفت تحصیلی از طریق درگیری تحصیلی (۰/۳۱) می باشد. برای محاسبه ضریب قابلیت اعتبار ابزار اندازه گیری در این پژوهش از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. چون هر سه پرسشنامه مورد استفاده استاندارد بوده اند روایی و پایایی آنها قبلا به اثبات و تایید رسیده است.

کلیدواژه ها:

نظریه یادگیری ، درگیری تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی