تاثیر کود گاوی و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام کنجد (Sesamum indicum L)

اهداف: مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر کود گاوی و گوگرد عنصری بر عملکرد، اجزای عملکرد و اسید آمینه های گوگرد دار ارقام کنجد طی دو سال زراعی (۱۳۹۵ و ۱۳۹۶) انجام گردید. مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان انجام گرفت. فاکتور های آزمایش شامل کود گاوی در دو سطح ( عدم کاربرد کود و ۲۰ تن در هکتار)، گوگرد عنصری در چهار سطح (شاهد ، ۲، ۴ و ۸ تن در هکتار) و ارقام جیرفت-۱۳ و توده محلی جیرفت بودند.یافته ها: نتایج نشان داد تعداد کپسول در بوته در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر و تعداد دانه در کپسول در سال دوم کمتر بود و همچنین درصد فسفر برگ در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر بود. تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و اسید آمینه متیونین در تیمار ۲۰ تن در هکتار کود گاوی نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود. اثر تیمار گوگرد بر اجزای عملکرد، عملکرد دانه، درصد روغن، فسفر برگ و اسید آمینه های متیونین و سیستئین معنی دار گردید. اثر متقابل کود گاوی و گوگرد نشان داد بیشترین مقدار عملکرد دانه (۲۸/۱۳۵۳کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار ۲۰ تن در هکتار کود گاوی و ۸ تن در هکتار گوگرد بود. نتیجه گیری کلی: رقم جیرفت-۱۳ نسبت به توده محلی جیرفت درصد روغن، عملکرد دانه و بیولوژیک بیشتری داشت. کاربرد ۲۰ تن در هکتار کود گاوی با سطوح پایین گوگرد، نتایج مطلوبی داشت.

کلیدواژه ها:

اثرات باقی مانده ، اصلاح خاک ، اکسیداسیون گوگرد ، گیاه روغنی ، متیونین