مطالعه صفات مورفولوژیکی، عملکرد دانه و اجزای عملکرد توده های بالنگوی شهری در پاسخ به تیمار خاک ورزی در منطقه خرم آباد

اهداف: رشد روز افزون مصرف و ارزش بالای اقتصادی گیاه دارویی بالنگوی شهری تحقیق پیرامون کشت و کار این گیاه را ضروری میباشد. بالنگوی شهری بدلیل استفاده بهتر از بارندگی، نیاز آبی و کودی کمتر میتواند بعنوان یک گونه جدید از گیاهان دارویی در شرایط دیم باشد. مواد و روشها: آزمایش بصورت کرتهای خرد شده نواری بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه خرم آباد در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دو روش خاکورزی (مرسوم و روش بی خاکورزی) و پنج توده بالنگوی شهری شامل (تکاب، کلیبر، کردستان (سنندج)، نظرکهریزی و جلفا) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. یافته ها صفات ارتفاع بوته و تعداد دانه در فندقه تحت تاثیر روش های خاکورزی قرار گرفتند. عملکرد زیستی در روش بی خاکورزی و توده تکاب نسبت به خاکورزی رایج و دیگر توده های مورد بررسی افزایش ۱۴/۵ درصدی نشان داد. توده کلیبر دارای بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی و تعداد فندقه در بوته بود. خاکورزی مرسوم بیشترین ارتفاع بوته (۰۹/۶۴ سانتیمتر) و تعداد فندقه در بوته (۰۷/۳ عدد) بدست آمد. بالاترین عملکردهای دانه (۴۱/۲۰۶ گرم در متر مربع) مربوط به روش خاکورزی رایج در توده کلیبر بود که اختلاف معنی داری با روش بدون خاکورزی در این توده مشاهده شد. وکمترین عملکرددانه نیز در روش خاکورزی رایج و توده جلفا (۲۴/۷۳ گرم در متر مربع) بدست آمد. نتیجه گیری: تیمار بدون خاکورزی جهت کاهش هزینه های تولید، نیروی کار و مصرف انرژی، بهینه از زمان و کاهش تردد ماشینهای کشاورزی در مزرعه قابلیت جایگزینی با سیستم خاکورزی مرسوم را دارد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع بوته ، شاخص برداشت ، بدون خاک ورزی ، عملکرد دانه ، بالنگو شهری