تاثیر نوع دانه غله، آنزیم فیتاز و مخمر ساکارومایسس بولاردی بر عملکرد رشد، جمعیت میکروبی سکوم، خصوصیات لاشه واستخوان درشت نی جوجه‎ های گوشتی

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: افزودن آنزیم فیتاز به جیره طیور برای آزاد سازی فسفر از فیتات گیاهی ضروری است. این تحقیق با هدف، مقایسه اثر افزودنی خوراکی (مخمر غیرنوترکیب، مخمر نوترکیب مولد فیتاز و آنزیم فیتاز تجاری هوستازایم پی) در جیره‎ های بر پایه گندم یا ذرت بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی سکوم و خصوصیات استخوان درشت نی جوجه‎های گوشتی طراحی و اجرا گردید. مواد و روش‎ها: این مطالعه با استفاده از ۶۷۲ قطعه جوجه‎ گوشتی یک­روزه سویه هوبارد فلکس در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل ۲×۴ انجام گرفت. هشت تیمار آزمایشی در ۶ تکرار (۱۴ قطعه پرنده در هر تکرار) شامل دو تیمار بدون افزودنی، دو تیمار آنزیم فیتاز حاصل از ساکارومایسس بولاردی نوترکیب (۵۰۰ واحد)، دو تیمار ساکارومایسس بولاردی غیرنوترکیب و دو تیمار آنزیم فیتاز ۱۰ هزار هوستازایم-پی (۵۰۰ واحد) در جیره ­های بر پایه ذرت یا گندم بودند. تلفات به صورت روزانه جمع آوری شد. میانگین وزن زنده و خوراک مصرفی تیمار های آزمایشی در سن ۱۰، ۲۴ و ۴۱ روزگی ثبت گردید. برای اندازه‎گیری خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی سکوم و خصوصیات استخوان درشت‎نی دو پرنده (یک نر و یک ماده) از هر تکرار در سن ۴۱ روزگی کشتار شد. یافته‎ها: افزودن مخمر نوترکیب مولد آنزیم فیتاز به جیره در مقایسه با آنزیم هوستازایم سبب افزایش معنی‎ دار وزن زنده در سن ۱۰ روزگی شد (۰/۰۵≥p). اثر افزودنی (آنزیم فیتاز هوستازایم، مخمر نوترکیب و غیر نوترکیب) سبب کاهش مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در سن ۴۱ روزگی شد (۰/۰۵≥p). وزن نسبی سنگدان در جیره بر پایه ذرت بیشتر از جیره بر پایه گندم بود (۰/۰۵≥p). اثر افزودنی برای وزن نسبی قلب و ژژنوم معنی‎دار بود (۰/۰۵≥p). به نحوی که وزن نسبی قلب در تیمار مخمر غیرنوترکیب کمتر از دو تیمار بدون افزودنی و تیمار آنزیم فیتاز هوستازایم-پی بود (۰/۰۵≥p). همچنین دو تیمار آنزیم فیتاز هوستازایم و مخمر نوترکیب نسبت به سایر تیمارها، باعث کاهش معنی‎دار وزن ژژنوم شد (۰/۰۵≥p). جمعیت میکروبی سکوم در جیره بر‎پایه گندم نسبت به ذرت کاهش معنی‎داری داشت (۰/۰۵≥p) و همچنین تیمارهای مخمر نوترکیب و غیرنوترکیب باعث کاهش معنی‎دار جمعیت باکتری‎ها شدند (۰/۰۵≥p). جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی آنزیم فیتاز مخمر نوترکیب نه تنها بیشترین مقدار عناصر فسفر و منیزیم ابقاء شده در خاکستر استخوان درشت نی بلکه بیشترین مقاومت استخوان درشت‎نی را نسبت به سایر تیمارها داشتند (۰/۰۵≥p). نتیجه‎گیری: در نتیجه، یافته‎های این تحقیق نشان داد که افزودن آنزیم فیتاز به جیره باعث کاهش مصرف خوراک، بهبود ضریب تبدیل غذایی و کاهش وزن نسبی ژژنوم گردید. تیمارهای مخمر نوترکیب و غیر نوترکیب منجر به کاهش معنی‎دار جمعیت میکروبی سکوم شد. افزایش درصد عناصر ذخیره شده در خاکستر استخوان درشت نی و مقاومت این استخوان در برابر شکنندگی بیانگر برتری آنزیم فیتاز مخمر نوترکیب نسبت به فیتاز تجاری هوستازایم بود. با توجه به عدم تاثیر معنی‎ دار نوع دانه غله بر عملکرد پرنده، می‎توان از گندم داخلی در صورت مازاد بودن به جای ذرت در جیره جوجه گوشتی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Broiler ، Corn ، Phytase enzyme ، Recombinant Saccharomyces boulardii ، Wheat ، آنزیم فیتاز ، جوجه گوشتی ، ذرت ، گندم ، مخمر پروبیوتیک ساکارومایسس بولاردی