بررسی کارایی مدل سازی در دراپها قایم

دراپ یکی از سازه های پراکنده ساز انرژی است . این سازه با ایجاد حباب هوا، اتلاف انرژی و تلاطم در جریان را افزایش میدهد. در واقع سازهشیب شکن از جمله سازه های هیدرولیکی است که در تثبیت بستر رودخانه کاربرد زیادی دارد؛ آبشستگی موضعی پایین دست آن عامل اصلیتخریب این سازه است . مطالعات زیاد در این خصوص به ارائه ر وابط متعددی برای پیش بینی عمق حفره آبشستگی انجامیده است. براین اساسدر این مقاله عددی تلاش شده تا با استفاده از داده های آبشستگی یک طرح آزمایشگاهی و به کارگیری روش درخت تصمیم، اقدام بهمدلسازی داده ها شود تا بررسی گردد که استفاده از این روش به چه میزان در مدلسازی داده های برداشت شده موثر و کاربردی می باشد و درصورت دستیابی به نتیجه مطلوب جهت استفاده در طرح های دیگر مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

دراپ ، اتلاف انرژی ، آبشستگی ، درخت تصمیم ، پراکنده ساز انرژی