بهره برداری بهینه از تخلیه کننده های تحتانی با استفاده از الگوریتم ژنتیک پیوسته جهت کمینه سازی رسوب گذاری در مخازن سدها

رسوب گذاری در مخازن سدها اثرات نامطلوبی را  هم برای خود سد و هم برای رودخانه می تواند به همراه داشته باشد. این پدیده باعث کم شدن حجم مفید مخزن، کاهش پایداری سد، اختلال در عملکرد دریچه های تحتانی ، عملکرد نامطلوب آبگیرها و دریچه های پنستاک ها می شود. در این تحقیق به منظور شبیه سازی رسوب گذاری در مخزن سد نرم افزار شبیه سازی رسوب GSTARS۳ به کار برده شد. همچنین برای دستیابی به سیاست بهره برداری بهینه از تخلیه کننده های تحتانی با هدف حداقل سازی رسوب گذاری در مخزن سد از یک برنامه کامپیوتری که به همین منظور نوشته شده استفاده گردید. بعد از واسنجی این مدل برای مخزن سد وشمگیر در گرگان، نتایج اجرای مدل توسط یک برنامه واسط، به عنوان بخشی از داده های ورودی به برنامه بهینه سازی منتقل شده و خروجی حاصل از اجرای این برنامه توسط یک برنامه واسط دیگر به عنوان بخشی از داده های ورودی به برنامه شبیه سازی وارد شده و مجددا نتایج اجرای این مدل به برنامه بهینه سازی منتقل می شود. بدین ترتیب تجزیه و تحلیل دادها در این حلقه آنقدر انجام می شود که دقت مورد نظر بدست آید و حالت بهینه بهره برداری جهت به حداقل رسیدن رسوب گذاری حاصل شود. این مسئله بهینه سازی، یک مسئله برنامه ریزی غیر خطی مقید می باشد که جهت حل آن، از روش تابع جریمه استفاده شده تا به یک مسئله بهینه سازی نامقید تبدیل گردد. بعداز این تبدیل، از روش الگوریتم ژنتیک پیوسته برای حل مسئله بهینه سازی نامقید استفاده شده و سیاست بهره برداری بهینه برای سد وشمگیر بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهره برداری از مخازن ، بهینه سازی ، رسوب گذاری ، شبیه سازی ، GSTARS۳