تاثیر استرپتومایسس ها بر کلنیزاسیون میکوریزی ریشه گیاه تره فرنگی و رشد آن
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 23، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-23-4_017
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
چکیده مقاله:
قارچهای میکوریز آربوسکولار (AM) از دیرباز بهعنوان همزیست ریشه اکثر گیاهان در بهبود رشد آنها در شرایط فقر غذایی و تنشهای محیطی موثر شناخته شده است. شواهدی وجود دارد که حضور برخی میکروارگانیسمها از جمله اکتینومیستها یا برخی متابولیتهای حاصل از آنها با افزایش سرعت و مقدار تندش اسپور قارچهای AM و تولید هیفهای بیشتر، تکثیر انبوه این قارچها را فراهم کرده و پتانسیل زادمایه آنها را افزایش دادهاند. در یک آزمایس گلدانی گیاه تره فرنگی با قارچGlomus intraradices و سه گونه استرپتوماسیس (Streptomyces. sp, S. griseus and S. albogriseus)در یک خاک لوم شنی استریل تلقیح شدند. در زمان برداشت، کلنیزاسیون میکوریزی و فراوانی اندامهای قارچی(هیف و وزیکول) در ریشه، وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی و همچنین غلظت فسفر ریشه و بخش هوایی اندازه گیری شدند. . نتایج نشان داد که هر سه گونه Streptomyces گذشته از اینکه باعث تحریک تشکیل همزیستی میکوریزی شدند، پتانسیل قارچ میکوریزی را در افزایش توانایی گیاه ترهفرنگی در جذب فسفر و رشد ریشه و بخش هوایی بهطور قابل توجهی افزایش دادند. هر سه گونه Streptomyces نسبت به تیمار شاهد (بدون باکتری) باعث افزایش معنیدار درصد کلنیزاسیون میکوریزی ریشه گردیدند (۰۱/۰P<). این افزایش در گونه Streptomyces. sp، ۰۱/۶۳، در گونه S. albogriseus، ۹۱/۵۶ و در گونه S. griseus، ۲۷/۳۲ درصد بود. همچنین فراوانی اندامهای قارچی در ریشههای میکوریزی ترهفرنگی در تلقیح توام با هر سه گونه Streptomyces به طور معنیداری افزایش یافت. تیمارهای باکتریایی Streptomyces. sp، S. albogriseus و S. griseus به ترتیب ۱/۸۴، ۶/۷۸ و ۶۷/۷۱ درصد فراوانی هیف ریشههای میکوریزی را نسبت به تیمار شاهد (بدون باکتری) افزایش دادند. این افزایش در مورد فراوانی وزیکول به ترتیب ۴۶/۴۳، ۳۳/۴۱ و ۹۶/۲۹ درصد بود. تلقیح ریشههای میکوریزی ترهفرنگی با هر سه گونه Streptomyces، وزن تر و خشک ریشه و وزن خشک بخش هوایی و غلظت فسفر ریشه و بخش هوایی گیاه را به طور معنیداری افزایش دادند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان