تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا همراه با مصرف ویتامین E بر سطوح سرمی آیریزین و بیان ژن پروتئین غشایی FNDC۵عضله سولئوس در موش های صحرایی نر نژاد ویستار

چکیده زمینه و هدف: فعالیت بدنی با تاثیر بر هورمون آیریزین سبب تغییر ساختار بافت چربی سفید و تبدیل آن به چربی قهوه­ای می شود که می تواند مشکلات مربوط به چاقی را کاهش دهد. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و مصرف ویتامینE  برسطوح آیریزین و بیان ژن FNDC۵ (fibronectin type III domain containing ۵) در موش های صحرایی بود. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی۳۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (۲۰۰-۱۵۰ گرم) به طور تصادفی به ۴ گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین+مکمل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته، هفته ای پنج جلسه، هر جلسه ۱۵ دقیقه شامل ۵ دقیقه تمرین برای گرم کردن، ۴ دقیقه تناوب شدید، ۲ دقیقه تناوب بازیافت و ۳ دقیقه سرد کردن بود. مقدار ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین E در گروه های مکمل به مدت ۸ هفته، سه بار در هفته به صورت داخل صفاقی تجویز شد. ۴۸ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرین، نمونه خون از حیوانات گرفته شد و سطوح آیریزین با روش الایزا و هم چنین بیان ژنFNDC۵  با روش RT-PCR اندازهگیری شد. جهت آنالیز داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه و دوطرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا همراه با مصرف ویتامین Eسبب افزایش معنی دار سطوح آیریزین وFNDC۵  در مقایسه با گروه کنترل می شود (۰۰۱/.>P) . نتیجه گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا همراه با مصرف ویتامین E احتمالا محرک ترشح مایوکاین­هایی مانند آیریزین است که می تواند بافت چربی سفید را تحت تاثیر قرار دهد. واژه های کلیدی: ویتامین E، آیریزین،FNDC۵ ، موش صحرایی، تمرین تناوبی

کلیدواژه ها:

Vitamin E ، Irisin ، FNDC۵ ، Rat ، Interval training ، ویتامین E ، آیریزین ، FNDC۵ ، موش صحرایی ، تمرین تناوبی