اثرات محافظتی نانوذرات در درمان ضایعات سیستم عصبی: یک مرور روایی

چکیده آسیب دستگاه عصبی، سالانه هزینه­های اقتصادی فراوانی را به بار می­آورد. اگرچه تلاش­های بسیار زیادی برای درمان این آسیب­ها انجام شده است، اما هم چنان ترمیم اعصاب به طور کامل انجام نمی­شود. به­دنبال آسیب­های اولیه سیستم عصبی مجموعه­ای از وقایع مانند التهاب، افزایش استرس اکسیداتیو و گسترش آسیب ایجاد می­شود. استرس اکسیداتیو که ناشی از عدم تعادل بین تولید رادیکال­های آزاد و واکنش­های متابولیسمی است می­تواند باعث آسیب به میتوکندری، پروتئین­ها، ساختارهای غشاء سلولی، آسیب رساندن به بافت چربی و در طول زمان سبب ضایعات و بیماری­های سیستم عصبی شود. سلول­های عصبی نیاز به اکسیژن زیاد و آنتی اکسیدان دارند، در نتیجه پایین بودن سطح آنتی اکسیدان­ها و یا افزایش بیش از اندازه­ تولید رادیکال­های آزاد، می­تواند سبب تشدید آسیب شود. استفاده از آنتی اکسیدان­های سنتزی و یا طبیعی جهت جلوگیری از استرس اکسیداتیو و اثرات مخرب آن ضروری است. در این راستا نانوذرات با نیمه عمر طولانی می­توانند نویدبخش در درمان بیماری­های دستگاه عصبی باشند. از این­رو بر استفاده زیستی از نانوذرات به عنوان رویکرد درمانی جدیدی که هنوز در مراحل ابتدایی است، در درمان بیماری­ها و ضایعات دستگاه عصبی تاکید شده است. بنابراین هدف از این مطالعه مروری، تعیین اثرات محافظتی نانوذرات در درمان ضایعات سیستم عصبی است. واژه­های کلیدی: نانوذرات، ترمیم اعصاب، دستگاه عصبی، پزشکی ترمیمی

کلیدواژه ها:

Nanopaticle ، Nerve regeneration ، Nervous system ، Regenerative medicine ، نانوذرات ، ترمیم اعصاب ، دستگاه عصبی ، پزشکی ترمیمی