شناسایی و نقد منابع تاریخی و نقش آن در آموزش تاریخ مطالعه موردی: تاریخ یمینی

معلم تاریخ برای تدریس اثر بخش و توفیق در رسیدن به اهداف آموزشی به ابزارها و روش­های مختلف نیاز دارد. یکی از مهم­ترین ابزارهای معلم تاریخ در آموزش، منابع تاریخی است. منابع تاریخی به معلم کمک می­کند تا درک بهتری از تاریخ در فراگیران شکل گیرد.   کتاب تاریخ یمینی و همچنین ترجمه آن یکی از کهن­ترین متون تاریخی به ویژه در مورد تاریخ وزرا، احوال دولت سامانی، دوران ابتدایی غزنویان و دیگر حکومت­های معاصر آن است. به سبب اهمیت اطلاعات، این کتاب همواره به عنوان یکی از منابع مهم تاریخ ایران در قرون چهارم و پنجم هجری مورد توجه مورخان بوده است. در این پژوهش تلاش شده است که با روش تاریخی و مطالعه مروری و با هدف تبیین جایگاه کتاب تاریخ یمینی در میان منابع تاریخی ایران، آن را  مورد بررسی و موشکافی قرار داده، جایگاه این کتاب در میان منابع معاصرش و همچنین اهمیت آن در تاریخ نگاری دوران بعد مشخص شود.

کلیدواژه ها:

آموزش تاریخ ، منابع تاریخی ، تاریخ یمینی ، عبدالجبار عتبی