بررسی رابطه بین میزان ضریب هوشی کودکان کم توان ذهنی با اضطراب والدین آنها در مدارس استثنایی شهرستان شهربابک

کودک استثنایی و والدین نه تنها بر یکدیگر تاثیر متقابل دارند بلکه سایر اعضای نظام خانواده یعنی دیگر فرزندان را تحت تاثیر قرار می دهند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مزان ضریب هوشی کودکان کم توان ذهنی با اضطراب والدین آنها در مدارس استثنایی شهربابک انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی کودکان کم توان ذهنی شهرستان شهربابک و والدین آنها در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند. حجم نمونه ۱۱۴ دانش آموز مدرسه استثنایی و ۱۱۴ نفر از والدین آنها بود. دانش آموزان به پرسشنامه هوش عمومی و والدین به مقیاس اضطراب آشکار و پنهان پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روشهای آماری نظیر فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب تعیین و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج در سطح معنی داری P<۰.۰۱ نشان داد که ضریب همبستگی بین ضریب هوشی کودکان کم توان ذهنی با اضطراب در پدران کودکان کم توان ذهنی -۰/۴۶ بود و ضریب همبستگی بین ضریب هوشی کودکان کم توان ذهنی با اضطراب در مادران ودکان کم توان ذهنی -۰/۳۸ بود. داشتن کودک استثنایی و کم توان ذهنی می تواند بر اضطراب والدین آنها متاثر باشد و بالعکس.

کلیدواژه ها:

اضطراب والدین ، سلامت روان ، کودکان استثنایی ، کودکان کم توان ذهنی ، کودکان خاص