تاثیر باکتریWolbachia بر پاسخهای بویایی و قدرت پارازیتیسم زنبور Trichogramma brassicae در شرایط آزمایشگاهی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 96
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBIOCO-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401
چکیده مقاله:
زنبورهای تریکوگراما به عنوان پارازیتویید تخم و عامل کنترل بیولوژیک بال پولک داران زیانآور در سطح وسیعی مورد استفاده قرار میگیرند. این زنبورهای هاپلودیپلویید دارای دو شیوهی تولیدمثلی شامل نرزایی و مادهزایی میباشند که مادهزایی آن ها اغلب به دلیل حضور باکتری Wolbachiaبه صورت هم زیست درون سلولی است. طی سالهای اخیر استفاده از زنبورهای مادهزا و جمعیتهای تکجنسی به عنوان شیوهای جهت افزایش کارایی کنترل بیولوژیک مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر این باکتری بر ویژگیهای رفتاری و قدرت پراکنش و میزان پارازیتیسم زنبورهای مادهزا، جمعیتهای دوجنسی (B) و مادهزای (BW+) زنبور Trichogramma brassicae(اکوتیپ بابلسر) در قالب آزمایشهای بویایی سنجی و همچنین رهاسازی روی بوتههای ذرت در دمای ۲۵ درجه سلسیوس اتاق حرارت ثابت با یکدیگر مقایسه شدند. نتایجی که با استفاده از بویاییسنج لولهای Y شکل بدست آمد، نشان داد که باکتری Wolbachia در زنبورهای مادهی اکوتیپ بابلسر که آلودگی آن به صورت مختلط میباشد، اثر منفی بر قدرت شناسایی و ردیابی رایحهی ناشی از آب و عسل و تخم میزبان واسط و نیز تولید فرمون جنسی آن ها تحمیل نمیکند. نتایج آزمایش رهاسازی نیز حاکی از آن است که تفاوت معنیداری بین تعداد تخم پارازیت شده به ازای هر زنبور ماده از جمعیتهای مورد آزمایش وجود ندارد. اما بر اساس محاسبات، با رهاسازی ۱۰۰ عدد زنبور (شامل زنبورهای نر در جمعیت دوجنسی)، به طور میانگین تعداد دسته تخم بیشتری به وسیلهی جمعیت مادهزا (۰۱/۶) در مقایسه با جمعیت دوجنسی (۸۸/۲) پارازیته میشود. در مجموع چنین نتیجهگیری میشود که رهاسازی این لاین مادهزای زنبور تریکوگراما در شرایط طبیعی میتواند از کارایی نسبی بیشتری در برنامههای کنترل بیولوژیک برخوردار باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهرام فرخی
موسسه ی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک
جلال شیرازی
موسسه ی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک
محمدرضا عطاران
موسسه ی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :