بررسی نقش باکتری های اندوفیت گندم در القاء مقاومت علیه Gaeumannomyces graminis var. tritici در گلخانه
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBIOCO-7-2_005
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401
چکیده مقاله:
در این بررسی امکان القای مقاومت در گندم (رقم پیشگام) علیه بیماری پاخوره ناشی از قارچGaeumannomyces graminis var. tritici (Ggt) با کاربرد پنج استرین باکتریایی اندوفیت در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شدت بیماری در گیاهان تیمار شده نسبت به گیاهان شاهد ۶/۵۶%کاهش یافت و مقاومت گندم در برابر بیمارگر به طور قابل ملاحظهای افزایش یافت. در این پژوهش فعالیت آنزیمهای کیتیناز و بتا–۱ و ۴–گلوکاناز در گیاهان گندم تیمار شده با پنج باکتری اندوفیت جدا شده از گندم شامل: Pseudomonas fluorescens،marcescensSerratia، Microbacterium phyllosphaerae،Bacillus pumilus و Streptomyces argenteolus در زمانهای ۰، ۲۴، ۴۸ و ۱۶۸ ساعت پس از مایهزنی گیاه با Ggt به عنوان نشانگرهای القای مقاومت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد فعالیت این دو آنزیم در گیاهان آلوده تیمار شده با استرینهای اندوفیت به طور معنیداری بالا بود. حداکثر فعالیت این آنزیمها در گیاهان تیمار شده در زمان ۴۸ و ۱۶۸ ساعت پس از مایهزنی گندم با Ggt مشاهده شد. در زمان ۴۸ ساعت فعالیت آنزیم β–۱ و ۴– گلوکاناز در گندم در اثر مایهزنی با استرین marcescensSerratia معادل U/mg protein ۰۲۹۱/۰ در مقایسه با شاهد سالم بدون باکتری اندوفیت و بیمارگر به میزان U/mg protein ۰۰۵۵/۰ و شاهد بیمار آلوده به بیمارگر و تیمار نشده با باکتری اندوفیت به میزان ۰۰۷۵/۰ بود. فعالیت آنزیم کیتیناز در اثر مایهزنی با استرینهای Pseudomonas fluorescens و marcescensSerratia به ترتیب معادل U/mg protein ۰۰۵۶/۰ و ۰۰۴۵/۰ در مقایسه با شاهد سالم بدون باکتری اندوفیت و بیمارگر به میزان ۰۰۳۰/۰ و شاهد بیمار آلوده به بیمارگر و تیمار نشده با باکتری اندوفیت به میزان ۰۰۳۱/۰ بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهناز گجری محمدآبادی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
غلام خداکرمیان
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
دوستمراد ظفری
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :