بررسی آزمایشگاهی کاهش ماکزیوم عمق و حجم آبشستگی موضعی با شمع غیرمستغرق
محل انتشار: یازدهمین سمینار سراسری آبیاری و کاهش تبخیر
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,029
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ABYARI11_275
تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1391
چکیده مقاله:
وجود پایه و تکیه گاه در مسیر جریان سبب فرسایش رسوب ها و ایجاد آبشستگی موضعی می شود که سبب فرورفتگی کف کانال در مجاورت آنها شده و پایداری پل را کاهش می دهد. یکی از روش هی کاهش عمق آبشستگی استفاده از شمع های قربانی می باشد . در مطالعه حاضر نتایج یک سری ازمایش ها تحت دبی های 13 و 15 و 16/5 لیتر بر ثانیه برای رسیدن به مطلوب ترین دبی آورده شده است. آزمایشها در شرایط آبشستگی اب زلال ، در عمق ثابت و در فلومی به طول 14 متر ، عرض و عمق 60 سانتی متر صورت گرفته و در کل ازمایش ها از 5 و 7 و 9 و 13 عدد شمع غیر مستغرق در فاصله 2L و(L عرض تکیه گاه برابر 10/5 سانتی متر ) در بالادست تکیه گاه استفاده شده است. نتایج نشان داد در دبی 13 لیتر بر ثانیه بیشترین درصد کاهش ماکزیمم عمق و حجم آبشسنگی حاصل می شود و با گذر زمان ، بیشترین درصد کاهش آبشستگی به ازای 9 شمع اتفاق می افتد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا پیرایش
دانشجوی کارشناسی ارشد عمران آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مجتبی صانعی
عضو هیئت علمی گروه مهندسی رودخانه و سواحل ، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :