بررسی نقش اعتیاد به شبکه های اجتماعی در پیشبینی خودکارآمدی تحصیلی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اعتیاد به شبکه های اجتماعی در پیشبینی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان اردبیل بود. روش پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال ۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد ۱۰۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی شرر و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی (R=-۰/۲۳۰) با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین اعتیاد به شبکه های اجتماعی توان پیشبینی متغیر ملاک خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را دارد. بهطور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که اعتیاد به شبکه های اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به شبکه های اجتماعی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان.