آزمون منحنی محیط زیستی کوزنتس در ایران و کشورهای عضو اوپک: کاربردی از روش گشتاورهای تعمیم یافته

رشد اقتصادی یکی از اهداف اصلی کشورهاست، ممکن است رسیدن به این هدف، به آلودگی های زیست محیطی منجر شود. مقاله حاضر برای نخستین بار به آزمون فرضیه کوزنتس با روش گشتاور تعمیم یافته در قالب دو مدل برای کشورهای عضو اوپک می پردازد. در این مطالعه فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس برای کشورهای عضو اوپک، با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته برای دوره زمانی ۲۰۱۳-۱۹۹۲ بررسی شد. CO۲ به عنوان بیشترین سهم در ترکیب گازهای گلخانه ای، برای آزمون فرضیه کوزنتس مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده فرضیه منحنی زیست محیطی کوزنتس برای کشورهای اوپک در قالب هر دو مدل پذیرفته نشد، مسیر آلودگی این کشورها هنوز به سرعت صعودی می باشد و به شرایط نقطه بازگشت منحنی نرسیده است. در واقع میزان انتشار گاز دی اکسیدکربن در این کشورها در فرآیند رشد اقتصادی به طور مستمر افزایش می یابد. رشد شهرنشینی، رشد جمعیت، مصرف انرژی و تولید ناخالص داخلی حقیقی بر انتشار گاز گربنیک اثر مثبت و معنی داری در کشورهای عضو اوپک دارد. در بین کشورهای عضو اوپک، عربستان بیشترین انتشار گاز کربنیک سرانه و رشد اقتصادی را داراست و ایران جایگاه چهارم را در انتشار گاز کربنیک سرانه، رشد اقتصادی در کشورهای عضو اوپک دارد.

کلیدواژه ها:

Iran ، Environmental Pollution ، OPEC ، GMM ، Kuznets Curve