اثر نانوذرات آهن صفر بر حذف ترکیبات آلی فرار از هوا با استفاده از بستر زئولیت اصلاح شده

ترکیبات آلی فرار از جمله آلاینده های مضر برای سلامتی بشر و محیط زیست شناخته شده و برخی از آن ها عوارضی مانند سرطان زایی و جهش زایی را نشان داده اند. از این رو امروزه این ترکیبات کاربردهای متعددی در محیط زندگی انسان و صنعت دارند، کنترل آلودگی محیط زندگی به این ترکیبات ضرورت یافته است. در این تحقیق استفاده از نانوذرات آهن صفر بر کارایی حذف ترکیبات آلی فرار در بستر زئولیت طبیعی بررسی شد. زئولیت کلینوپتیلولیت پس از اصلاح اسیدی به منزله بستر استفاده و با نانوذرات آهن صفر با گستره اندازه ۳۰-۶۰ نانومتر پوشش داده شد.  ترکیبات BTX شامل بنزن، تولوئن و زایلن ها به منزله شاخص ترکیبات آلی فرار به کار برده شدند. نتایج به دست آمده نشان دهنده تفاوت معنی دار در میزان حذف آلاینده ها با و بدون استفاده از نانوذرات آهن بود (۰۰۸/۰ P-v=)، به طوری که میانگین حذف در زئولیت بدون نانوذره ۸۴/۲۴± ۳۱/۴۳ و در زئولیت حاوی نانوذرات ۳/۱±۸۳/۸۳ درصد بود. استفاده از نانوذرات آهن موجب تجزیه کامل تر ترکیبات آلی فرار در این مطالعه شد و بازده تجزیه کامل ۸۲/۵۷ درصد به دست آمد. طبق نتایج، استفاده از نانو ذرات آهن کارایی حذف ترکیبات آلی فرار در زئولیت را افزایش داده است و موجب تجزیه مقدار بیشتری از آلاینده ها در واحد حجم زئولیت می شود به طوری که مقدار آلاینده هایی را که به طور کامل به دی اکسید کربن تبدیل می شوند افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

VOCs ، آلودگی هوا ، بنزن ، تولوئن ، زایلن