شناخت و تحلیل وضعیت فعلی مدیریت منطقه کلانشهری در ایران

همان طور که بیان شد مدیریت شهری در دنیای امروز به سوی مدیریت دو سطحی پیش می رود (شهرداری سطح منطقه ای: کل مجموعه شهری و شهرداری سطح محلی) اجرایی حکم روایی خوب شهری با ابعاد ملی و محلی می تواند این امر را ممکن سازد. امروزه حکمروائی خوب چه در کشور های توسعه یافته و چه در حال توسعه (مانند: مصر، ترکیه، کانادا، امریکا، فرانسه) مورد توجه قرار گرفته است. به عنوان مثال کاندا به عنوان یک کشور توسعه یافته در سه سطح مدیریتی و حکومتی اداره می شود که این سه سطوح عبارتند از ۱- فدرال ۲- ایالتی ۳-در سطح سوم یعنی اجتماعات محلی، حکومت های محلی به منظور مدیریت شهرداری ها، شهر ها، شهرک ها و مناطق انتخاب می شوند. نخستین بار در دوره اول مجلس شورای ملی به سال ۱۲۸۶ خورشیدی از مدیریت شهری به شکلی نوسخن به میان آمد و قانون تشگیل بلدیه بر۱۰۸ ماده به تصویب رسید. نکته قابل توجه این قانون آن بود که انتخاب شهردار برعهده انجمن بلدیه ( انجمن شهر ) گذاشته شد، در حالی که در دوره پهلوی انتخاب شهردار برعهده دولت بود و اعضای شهرداری، کارمند دولت محسوب می شوند. مدیریت شهری را می توان سازمان فراگیر و در برگیرنده اجزای رسمی و غیر رسمی موثر و کارامد دانست که در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، حیات شهر تاثیر دارند و با ماهیت چند عملکردی در حوزه سیاست گذاری، برنامه ریزی و اجرا برآن هستند تا به اداره هدایت، کنترل و توسعه همه جانبه پایدار شهربپردازند و افزایش کیفیت زندگی شهروندان و رفاه شهروندان را محقق گردانند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: حکمروایی ، قانون ، سازمان ، مدیریت شهری.