بررسی همگنی میانگین سالانه سرعت باد در ایستگاه های هواشناسی ایران

در این مقاله با استفاده از آزمون های انحرافات تجمعی و نرمال استاندارد، همگنی میانگین سالانه سرعت باد ۳۱ ایستگاه همدیدی واقع در مراکز استانها، در دوره آماری ۲۰۱۵-۱۹۸۱ بررسی شد. نتایج حاصل از آزمون انحرافات تجمعی، همگنی داده ها را فقط در ایستگاه های اهواز، اردبیل، قزوین و اصفهان تایید نمود. نتایج حاصل از دسته بندی ایستگاه ها بر اساس اختلاف آماره های محاسباتی و مقادیر بحرانی آن نشان داد که میانگین سالانه سرعت باد در ایستگاه های ایلام، بوشهر، اراک، کرج، تهران، شیراز، کرمان، بجنورد و بیرجند دارای ناهمگنی ضعیف، در ایستگاه های سنندج، کرمانشاه، زنجان، یاسوج، قم، مشهد، زاهدان و بندرعباس دارای ناهمگنی متوسط و در سایر ایستگاه ها دارای ناهمگنی شدید می باشد. آزمون همگنی نرمال استاندارد روی میانگین سالانه سرعت باد ناهمگنی متوسط را در ایستگاه های شیراز و بجنورد و ناهمگنی شدید را در ایستگاه های ارومیه، خرم آباد، بوشهر، سمنان، گرگان و بیرجند تایید کرد. بررسی ها نشان داد که در ایستگاه های تبریز، مشهد، خرم آباد، گرگان، سمنان و ارومیه که ناهمگنی متوسط و شدید آشکار شده است، نقطه شروع ناهمگنی و پرش هم زمان اتقاق افتاده است. در این ایستگاه ها، نقطه شروع پرش آشکار شده با سال تغییر مکان ایستگاه، مطابقت ندارد. بنابراین به نظر میرسد که ساخت و ساز و تغییر در نوع پوشش زمین در اطراف ایستگاه ها، سبب افزایش دریافت انرژی تابشی، افزایش زبری سطح، کاهش نیروی مالش و در نتیجه افزایش سرعت باد شده است.

کلیدواژه ها:

پرش ، آزمون انحرافات تجمعی ، آزمون همگنی نرمال استاندارد ، فراداده