بررسی اصلاح و بازطراحی هیدرولیکی فرآیند آبگیری در ایستگاه های پمپاژ آب کشاورزی (مطالعه موردی: ایستگاه پمپاژ ویس استان خوزستان)

ایستگاه های پمپاژ آب کشاورزی به­دلیل کاربردشان در اغلب شبکه های آبیاری و زهکشی، عضوی مهم در انتقال و توزیع آب و افزایش بهره وری آب و انرژی در کشاورزی به­شمار می روند. بروز هرگونه مشکل برای این تاسیسات، مشکلات بهره برداری و تلفات منابع را در کل شبکه به­دنبال خواهد داشت. در این تحقیق، تامین نشدن رقوم مناسب در قسمت مکش پمپاژ یکی از مهمترین مشکلات بهره برداری ایستگاه های پمپاژ شناسایی شده است که از پیامدهای آن می توان به از کارافتادگی پمپ ها، کاهش ظرفیت پمپاژ، زیان های اقتصادی و نارضایتی بهره برداران اشاره کرد. کاهش رقوم آب در قسمت مکش به دلایل مختلف روی می­دهد مانند: بی­توجهی به شرایط هیدرولیکی، نامناسب بودن موقعیت ایستگاه، یا تغییر در شرایط طبیعی رودخانه. به­هنگام بهره برداری، برخی از این مشکلات به کمک روش های هیدرولیکی مناسب و منطبق با شرایط منطقه قابل اصلاح و باز­طراحی ­هستند. در این تحقیق، به طور موردی برای ایستگاه پمپاژ ویس، پس از شبیه سازی هیدرولیکی آبگیری از رودخانه به کمک مدل هیدرودینامیک سوبک، روش های علاج بخشی مناسب با تغییر در توپوگرافی رودخانه پیشنهاد و با روش اصلاحی در محل مقایسه شده است. تاثیر پارامترهای هیدرولیکی موثر در زمان طراحی، مانند شیب کانال آبگیر، فاصله ایستگاه پمپاژ از دهانه آبگیر، تغییرات منحنی سطح آب در زمان مکش پمپ و تغییرات رژیم دبی رودخانه بر میزان افزایش رقوم سطح آب در کانال آبرسان به ایستگاه پمپاژ نیز بررسی شده است. بدین ترتیب، مشکل فرآیند آبگیری ایستگاه پمپاژ ویس در زمان طراحی و بهره برداری ارزیابی و معیارهای مناسب برای روش اصلاحی مورد نظر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

رقوم آبگیری ، سطح مقطع رودخانه ، مدل سوبک