رابطه صفات سایکوپاتی و نگرش به روابط فرازناشویی: نقش واسطه ای هیجان جویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای هیجان جویی در رابطه بین صفات سایکوپاتی و نگرش به روابط فرازناشویی انجام شد. از روش تحلیل مسیر برای بررسی مدل مذکور استفاده گردید. جامعه آماری افراد متاهل۲۰ تا ۵۰ سال شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بود؛ نمونه آماری ۵۵۴ فرد متاهل (۲۸۸ زن و ۲۶۶ مرد) است که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نگرش به روابط فرازناشویی واتلی (۲۰۰۸)، مقیاس صفات سایکوپاتی لوینسون (۱۹۹۵) و فرم کوتاه هیجان جویی هایل (۲۰۰۲) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در زنان، فقط بازداری زدایی در رابطه میان صفات سایکوپاتی اولیه و نگرش به روابط فرازناشویی (۰۵/۰p<، ۰۸/۰=β) نقش میانجی دارد، همچنین بازداری زدایی در رابطه میان صفات سایکوپاتی ثانویه و نگرش به روابط فرازناشویی زنان (۰۵/۰p<، ۰۸/۰-=β) نقش میانجی کامل را ایفا می کند. هیجان جویی در مردان نقش میانجی ندارد و فقط صفات سایکوپاتی ثانویه بر نگرش به روابط فرازناشویی (۰۵/۰p<، ۱۳/۰- =β) اثر مستقیم دارد. به طور کلی صفات سایکوپاتی در زنان به واسطه هیجان جویی ۱۹ درصد و در مردان ۳/۲۰ درصد واریانس نگرش به روابط فرازناشویی را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

نگرش به روابط فرازناشویی ، صفات سایکوپاتی ، هیجان جویی