اثربخشی آموزش شکوفایی بر سرمایه های روانشناختی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل

مقدمه: شکوفا شدن افراد یکی از مهم ترین ویژگی هایی است که می تواند به سلامت و بهزیستی فردی و اجتماعی منجر شود. لذا بررسی شکوفایی افراد و عوامل مرتبط با آن حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش شکوفایی بر سرمایه های روانشناختی (امیدواری، تاب آوری، خودکارآمدی و خوش بینی) دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل بود که از این جامعه تعداد ۴۰ نفر از افراد که نمره یک انحراف استاندارد پایین تر از میانگین در پرسشنامه شکوفایی به دست آوردند، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا همه شرکت کنندگان پرسشنامه سرمایه روانشناختی را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش تحت آموزش شکوفایی قرار گرفت. در نهایت هر دو گروه پس آزمون دریافت نمودند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل گردید. نتایج: در متغیرهای خودکارآمدی و امیدواری بین دو گروه تفاوت معنا داری در سطح ۰۱/۰>p مشاهده شد، این در حالی است که در متغیر خوش بینی این تفاوت در سطح ۰۵/۰>p معنا دار بود. در متغیر تاب آوری بین دو گروه تفاوت معنا داری وجود نداشت. نتیجه گیری: در نهایت می توان گفت استفاده از آموزش شکوفایی باعث ارتقای سرمایه روانشناختی در دانشجویان شده و از این رو می توان از این آموزش در جهت ارتقای خودکارآمدی، خوش بینی و امیدواری و سایر متغیرهای مربوط به حوزه سلامت بهره برد.

کلیدواژه ها:

Psychological Capital ، Hope ، Resilience ، Self-Efficacy ، Optimism and Medical Students ، سرمایه روانشناختی ، امیدواری ، تاب آوری ، خودکارآمدی ، خوش بینی و دانشجویان علوم پزشکی.