ارتباط رسالت و رضایت شغلی با کیفیت تدریس اعضای هیات علمی در زمان آموزش های مجازی اپیدمی کرونا

مقدمه: داشتن رسالت و رضایت شغلی بالا در اعضای هیات علمی که به عنوان ارکان تعلیم و تربیت هر دانشگاه به حساب می آیند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایت و رسالت شغلی اعضای هیات علمی و همبستگی آن با کیفیت تدریس در زمان آموزش های مجازی اپیدمی کرونا انجام شد. روش ها: دراین مطالعه توصیفی همبستگی ۸۳ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۹ شرکت نمودند. نمونه ها به صورت در دسترس و از طریق رسانه های اجتماعی با استفاده از دو پرسشنامه ی استاندارد رسالت شغلی دیک (Dick ) و رضایت شغلی مینه سوتا (Minnesota) به صورت آنلاین جمع آوری شد. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های اسپیرمن وکروسکال والیس) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در این مطالعه میانگین نمره رسالت و رضایت شغلی افراد شرکت کننده به ترتیب ۵/۱۳± ۵۶/۹۲ (از مجموع۱۲۰ نمره ) و ±۹/۲۹ ۷۲/۶۴ (از مجموع ۹۵ نمره) به دست آمد. بین رضایت شغلی و کیفیت تدریس همبستگی مثبت معناداری به دست آمد (۰۴/۰p= و ۲۳/۰r=) در حالی که بین رسالت شغلی با کیفیت تدریس همبستگی معناداری مشاهده نگردید (۱۹/۰p= و ۲۸/۰-r=) هیچ یک از متغیرهای جنسیت، سابقه خدمت، مرتبه علمی، دارا بودن مسوولیت اجرایی، وضعیت تاهل، نوع استخدام و میزان تحصیلات با رسالت و رضایت شغلی همبستگی معناداری نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به منظور افزایش کیفیت تدریس لازم است مدیران منابع رضایت و عدم رضایت شغلی اعضای هیات علمی را بخوبی شناسایی و در جهت بهبود آن توجه ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Job satisfaction ، job mission ، teaching quality ، virtual teaching. ، رضایت شغلی ، رسالت شغلی ، کیفیت تدریس ، آموزش مجازی