بررسی ظرفیت آنتی اکسیدانی پوست و میوه پاپایا کشت شده در ایران

میوه پاپایا یکی از رایج ترین و پرمصرف ترین میوه های استوایی است. در سال های اخیر کشت این میوه در ایران رواج یافته است. میوه پاپایا با حضور طیف گسترده ای از مواد شیمیایی از جمله آنزیم ها، کارتنوئیدها، آلکالوئیدها، فنول ها و گلوکوزینولات ها می تواند به عنوان منبعی غنی از آنتی اکسیدان مطرح باشد. بنابراین هدف از این مطالعه حاضر، بررسی مقایسه ای خاصیت آنتی اکسیدانی پوست و میوه پاپایای کشت شده در ایران است. بدین منظور میوه پاپایا از بازار یزد تهیه و میوه و پوست پاپایا خشک گردید. نمونه های خشک شده از مش شماره ۴۰ عبور داده شد و عصاره اتانولی نمونه ها تهیه گردید. به منظور بررسی محتوای فنول تام عصاره اتانولی نمونه ها از روش فولین سیوکالتو استفاده گردید. محتوای فنول تام و ظرفیت آنتی اکسیدانی با دو روش DPPH) و (FRAP مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده میزان فنول تام در نمونه پوست میوه و میوه بترتیب ۳۹۳/۷۲ و ۴۰۲/۷۴ میلی گرم بر ۱۰۰ گرم برحسب اسید گالیک گزارش شد. محتوای فلاونوئید تام در نمونه پوست میوه پاپایا به طور معنی داری بسیار بالاتر از میوه پاپایا ارزیابی شد. در تعیین خاصیت آنتی اکسیدانی با دو روش FRAP و DPPH، میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی نمونه میوه پاپایا به طور معنی داری (P<۰.۰۵) بالاتر از پوست میوه پاپایا تخمین زده شد. همانطور که مشاهده می شود میوه پاپایا و همچنین پوست آن می تواند به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی در تولید محصولات فراسودمند به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

میوه پاپایا ، پوست میوه پاپایا ، محتوای فنول تام ، ظرفیت آنتی اکسیدانی.