تعیین مناسب ترین سن نشای برنج در کشت مکانیزه به منظور دستیابی به بالاترین عملکرد محصول در مازندران

با توجه به بالا بودن هزینه کارگری در تولید برنج، استفاده از ماشین نشاکار برنج و بالا بردن سطح مکانیزاسیون یکی از راهکارهای اساسی در کاهش هزینه تولید، پایداری و تهیه نشای سالم و قوی برای نشای جعبه ای است. واکنش زراعی ارقام برنج نسبت به کاشت مکانیزه با ماشین نشاکار به دلیل تفاوت در میزان تراکم و نوع آرایش کاشت متفاوت است. بدین منظور این تحقیق با هدف دستیابی به مناسب ترین سن نشا برای کاشت مکانیزه چهار رقم برنج در سال زراعی ۱۳۸۸ در ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر شهرستان تنکابن اجرا گردید. آزمایش ها با استفاده از طرح اسپیلت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی سن نشا با چهار سطح (۲۰، ۲۷، ۳۳ و۴۰ روز) و فاکتور فرعی شامل چهار رقم برنج (هاشمی، خزر، هیبرید و شیرودی) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان می دهد که سن نشا بر اکثر صفات مورد بررسی اثرگذار است و اختلاف معنی-داری در داده های به دست آمده در سطح پنج، یک و ۱/۰ درصد وجود دارد. تاثیر ارقام نیز بر تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. بررسی ضریب همبستگی بیانگر ارتباط مثبت و معنی دار با صفات بود. بیشترین عملکرد از سن نشای ۲۰ روز با ۹/۵۱۶۶ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در میان ارقام نیز بیشترین عملکرد به رقم شیرودی با ۹/۵۸۹۹ کیلوگرم در هکتار تعلق داشت. بنابراین، برای دستیابی به توان بالقوه، رقم شیرودی با نشای ۲۰ روز توصیه می شود که یکنواختی و مناسب ترین سن نشا را به منظور کاشت با ماشین نشاکار راه رونده داشت.

کلیدواژه ها:

تولید ارگانیک ، سن گیاهچه ، عملکرد برنج ، ماشین نشاکار