اثر شرایط رطوبتی خاک بر ماشین کارنده بی خاک ورز و عملکرد گندم آبی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERAMS-20-73_010
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1401
چکیده مقاله:
کشاورزان برای کاهش مقاومت کششی خاک های سنگین رسی، ابتدا زمین را آبیاری می کنند (ماخار) و پس از گاورو شدن خاک، خاک ورزی را شروع می کنند. در این پژوهش، پنج روش خاک ورزی- کاشت از نظر شاخص های مصرف سوخت، مدت زمان مورد نیاز برای تهیه بستر و کاشت بذر، نفوذی پذیری خاک، تعداد بوته در متر مربع، تعداد علف های هرز وعملکرد دانه گندم، در یک خاک رسی در استان خوزستان و به روش بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مقایسه شدند؛ این پنج روش خاک ورزی- کاشت عبارت اند از: کاشت به صورت بی خاک ورزی در خاک خشک بدون ماخار (T۱)، یک بار دیسک زدن بدون ماخار + کارنده بی خاک ورز (T۲)، ماخار+ کارنده بی خاک ورز در خاک گاورو (T۳)، ماخار+نم کاری با کارنده بی خاک ورز (T۴) و ماخار+ دوبار دیسکزدن + کاشت با خطی کار (T۵ شاهد). نتایج بررسیها نشان میدهد که از نظر عملکرد دانه، تیمارهای T۵ (شاهد) و T۴ بهترتیب با ۵۲۸۷ و ۵۱۶۸ کیلوگرم بر هکتار، از دیگر تیمارها برترند. بیشترین تعداد علف های هرز با ۳۴/۴۲ بوته در مترمربع در T۳ دیده میشود، اما در T۵ با وجود آبیاری ماخار، بیشتر علف های هرز سبز شده با دوبار دیسکزدن از بین رفتهاند و تراکم علفهای هرز به ۳۳/۷ بوته در متر مربع رسیده است. بهطور کلی، در صورت وجود آب و فرصت کافی برای ماخار، T۴ نسبت به شاهد برتری دارد و دلیل آن حذف آبیاری اول، کاهش مصرف سوخت (از ۱۱/۳۴ به ۳۵/۱۱ لیتر بر هکتار) و کاهش مدت زمان مورد نیاز برای تهیه بستر و کاشت بذر (از ۹۱/۲ به ۴/۰ ساعت بر هکتار) است وگرنه روش T۲ پیشنهاد می شود که در آن عملکرد دانه (۴۷۳۴ کیلوگرم بر هکتار)، و ۳۰ درصد کاهش در مصرف سوخت و ۵۷ درصد کاهش در مدت زمان مورد نیاز برای تهیه بستر و کاشت بذر، نسبت به شاهد، برای آن به دست آمده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الیاس دهقان
محقق و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
سید محمد جواد افضلی
محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :