اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر عملکردهای اجرایی دانش آموزان دارای نقص توجه- بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر عملکردهای اجرایی دانش آموزان دارای نقص توجه-بیش فعالی بود. روش پژوهش آزمایشی و طرح تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی که اختلال نقص توجه-بیش فعالی آنها توسط روانپزشک و روانشناس تایید شده بود. برای انتخاب نمونه آماری ابتدا به صورت خوشهای چندمرحله ای تعداد ۳۰ دانش آموز مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعال به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل (هر گروه شامل ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض ۱۰ جلسه ۳۰ دقیقه ای تحت روش بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه کارکردهای اجرایی (نجاتی، (۱۳۹۲ بود که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از جمع آوری داده ها، تجزیه تحلیل داده های خام توسط نرم افزار SPSS۲۲ توسط آزمون کواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری بر عملکردهای اجرایی دانش آموزان دارای نقص توجه-بیش فعالی اثربخش است.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری ، عملکردهای اجرایی ، نقص توجه-بیش فعالی.