مطالعه اثر ساختار سازمان بر گرایش به کار آفرینی در بانک های خصوصی ایران

در سازمان های مدرن، استقرار تفکر کارآفرینی و استفاده از آن امری اجتناب ناپذیر است و بینش و توانایی بنیانگذاران عامل تولد و مرگ سازمان ها است. پرورش و تقویت روحیه کارآفرینی در سازمان مستلزم فراهم کردن بستر مناسب است که یکی از آنها ساختار و سازماندهی مناسب سازمانی است. به همین دلیل در این پژوهش، پژوهشگران به بررسی تاثیر ساختار سازمانی بر گرایش به کارآفرینی پرداختند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی است. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه گردآوری شد و برای سنجش ابعاد ساختار سازمانی از پرسشنامه چرخشی استاندارد و برای سنجش گرایش به کارآفرینی از پرسشنامه لامپکین و دس استفاده شد. جامعه آماری پژوهش مدیران بانک های خصوصی در ایران هستند که جمعا دارای ۱۱۲ شعبه می باشند. حجم نمونه ۸۶ شاخه بر اساس جدول مورگان تعیین شد. با توجه به ارائه عدم عودت یک سری پرسشنامه، ۱۰۰ پرسشنامه به صورت شخصی توزیع شد که از این تعداد ۱۴ پرسشنامه ناقص و غیرقابل استفاده بود. برای آزمون فرضیه ها از مدل های معادلات ساختاری و نرم افزار PLS و SPSS v.۱۹ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از بین سه عامل تمرکز، رسمیت و پیچیدگی، تنها عامل تمرکز سازمانی بر گرایش مدیران به سمت کارآفرینی تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، گرایش به کارآفرینی ، رسمیت ، تمرکز ، پیچیدگی