مقایسه اثربخشی تنظیم هیجان مدل گروس با توانبخشی شناختی بر رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ­اثربخشی مدل تنظیم هیجان گروس با توانبخشی شناختی بر رفتارها و نگرش­های خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه­ و ­بیش فعالی انجام شد. روش ها:  طرح پژوهشی از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله که توسط کارشناسان مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر کرمانشاه مبتلا به اختلال نارسایی توجه­ و ­بیش فعالی تشخیص داده شده بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد  ۳۶ نفر از آنها انتخاب شد و  به طور تصادفی در سه گروه درمان تنظیم هیجان گروس، درمان توانبخشی شناختی و گروه کنترل قرار گرفتند. به یک گروه آزمایش درمان تنظیم هیجان به مدت ۸ جلسه (هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای) و دیگر گره آزمایش درمان توانبخشی شناختی به مدت ۱۲ جلسه (هفته ای دو جلسه ۶۰ دقیقه ای) و گروه کنترل هیچ کدام از دو درمان را دریافت نکردند. برای سنجش سطح رفتارها و نگرش­های خوردن ناسالم در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس بازخورد خوردن ویلیامسون  استفاده شد. نهایتا داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه ۲۳ و به کمک تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبیLSD   تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد هر دو درمان در پس آزمون نسبت به گروه کنترل اثر بخشی معناداری بر کاهش رفتارها و نگرش­های خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه­ و ­بیش فعالی داشتند (P< ۰/۰۰۱). جالب اینکه بین اثربخشی دو درمان مذکور تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های مذکور نشانگر سودمندی درمان های تنظیم هیجان گروس و توانبخشی شناختی بر کاهش رفتارها و نگرش­های خوردن ناسالم در دانش آموزان نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه­ و ­بیش فعالی است. 

کلیدواژه ها:

Emotion regulation ، Cognitive rehabilitation ، unhealthy eating behaviors and attitudes ، hayperactiv ، students ، تنظیم هیجان ، توانبخشی شناختی ، رفتارها و نگرش های خوردن ناسالم ، بیش فعالی ، دانش آموزان