اثر جایگزینی ساکارز با ربادیوزید A و ایزومالت بر زنده مانی باکتری های پروبیوتیک و ویژگی‎های فیزیکی شیمیایی و حسی کفیر بستنی

کفیر بستنی یک دسرلبنی تخمیری می­باشد که در این دسر از کفیر در فرمولاسیون بستنی استفاده می‎شود. هدف از این تحقیق تولید کفیر بستنی از طریق جایگزینی ساکارز با شیرین کننده­های کم کالری شامل ربادیوزید A و ایزومالت بود. تیمارهای A (شاهد، تنها حاوی شکر)،B  (حاوی ۴% ایزومالت و ۱۰% ربادیوزید A)، C (حاوی ۶% ایزومالت و ۲۰% ربادیوزید A)، D (حاوی ۸% ایزومالت و ۳۰% ربادیوزید A)، E (حاوی ۱۰% ایزومالت و ۴۰% ربادیوزید A) از لحاظ ویژگی­های فیزیکی­شیمیایی، حسی و شمارش باکتری­های پروبیوتیک در روزهای اول، سی­ام، شصتم و نودم بررسی شدند. نتایج نشان داد با افزودن ربادیوزید A و ایزومالت، میزان اسیدیته، ویسکوزیته و جمعیت باکتری­های پروبیوتیک در نمونه­های کفیر بستنی به­طور معنی­داری افزایش ولی میزان pH و افزایش حجم به­طور معنی­داری کاهش پیدا کرد (۰۵/۰P<). طی زمان نگهداری، میزان زنده‎مانی باکتری­های پروبیوتیک، pH  وافزایش حجم در نمونه­ها به­طور معنی­داری کاهش و میزان اسیدیته و ویسکوزیته در نمونه­ها به­طور معنی­داری افزایش یافت (۰۵/۰P<). امتیاز طعم و پذیرش کلی نمونه­های D (۸% ایزومالت و ۳۰% ربادیوزید A) و E (۱۰% ایزومالت و ۴۰% ربادیوزید A) طی زمان نگهداری پایین­تر از سایر نمونه­ها بود. با توجه به تمام بررسی­ها، نمونه C (حاوی ۶% ایزومالت و ۲۰% ربادیوزید A) به عنوان تیمار برتر انتخاب شد زیرا علاوه بر ویژگی­های مطلوب­تر فیزیکی­شیمیایی نسبت به تیمار شاهد، هیچگونه تفاوت معنی­داری از نظر پذیرش کلی حسی با نمونه شاهد نداشت و از طرفی جمعیت باکتری­های پروبیوتیک در این نمونه بالاتر از حد توصیه شده فدراسیون بین المللی شیر (CFU/g ۶۱۰ ) بود.  

کلیدواژه ها:

ربادیوزید A ، ایزومالت ، کفیر بستنی ، باکتری‎های پروبیوتیک