بررسی تاثیر پارامترهای موثر بر استحکام پیوند در فرایند نورد پیوندی ورق های مسی

فرایند جوش سرد فرایندی است که در فاز جامد صورت میگیرد و از طریق آن میتوان تعداد زیادی از ترکیبات فلزی را به هم متصل کرد. در طی این فرایند پیوند از طریق ایجاد تغییر فرم پلاستیکی در هر دو فلزی که قرار است تحت این فرایند به هم متصل شوند، ایجاد میگردد. در این تحقیق تاثیر پارامترهای موثر بر استحکام پیوند بین ورقهای مسی در فرایند نورد پیوندی مورد بررسی قرار گرفت. قبل از انجام فرایند نورد پیوندی، سطح نمونهها به صورت شیمیایی و مکانیکی با انجام استونشویی و برسکاری تمیز شدند. سپس فرایند نورد پیوندی در شرایط مختلف انجام گرفت. در نهایت بر روی نمونههای جوشخورده، آزمون استحکام پیوند انجام شد و استحکام پیوندهای حاصله بدست آمد. نتایج آزمایشها نشان داد که با افزایش درصد تغییر فرم به دلیل افزایش فشار عمودی وارد شده و افزایش میزان تغییر فرم در فصل مشترک نمونهها، استحکام پیوند به طرز چشمگیری افزایش مییابد. به طور کلی افزایش استحکام پیوند بین لایهها در اثر افزایش درصد تغییر فرم، به دلیل ایجاد پیوند مکانیکی قویتر درفصل مشترک است. همچنین مشاهده شد که با افزایش سرعت نورد، استحکام پیوند کاهش مییابد. علت این امر کمتر شدن زمان و سطح تماس ورق های مسی است.

کلیدواژه ها:

نورد پیوندی ، ورق مسی ، استحکام پیوند ، درصد تغییر فرم