مقایسه روش های سیستم استنتاج فازی و تحلیل سلسل مراتبی فازی برای مطالعه توسعه کارست مطالعه موردی: استان خوزستان، شیرین بهار

 حفر چاه و بهره­برداری بی رویه از منابع آب آبرفتی، وضعیت بدی برای بسیاری از آبخوان­های آبرفتی در دشت­های کشور ایجاد کرده است با توجه به این شرایط، تمایل برای استفاده از منابع آب کارستی که کمتر به آن توجه شده بود، رو به افزایش است. در این پژوهش با در نظر گرفتن برخی معیارهای توسعه کارست مانند لیتولوژی، ارتفاع، شیب، بارش، دما، شاخص پوشش گیاهی، تراکم آبراهه، تراکم خطواره، تراکم تقاطع خطواره، فاصله از خطواره، فاصله از تقاطع خطواره و به کارگیری روش های سیستم استنتاج فازی و تحلیل سلسله مراتبی فازی، مدل­سازی توسعه کارست انجام شده است. نتایج نشان داد که در روش سیستم استنتاج فازی پهنه­های با توسعه زیاد و خیلی زیاد ۷۹.۱درصد از مساحت منطقه را پوشش می­دهد درحالی که این عدد در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی ۲۶ درصد می­باشد. برای صحت­سنجی وزن­های بکار گرفته شده در روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، آنالیز حساسیت  ۵± و ۱۰± درصد انجام شده است.

کلیدواژه ها:

کارست شیرین بهار ، سیستم استنتاج فازی ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، صحت سنجی ، ماتریس همبستگی