اثرتعاملی مدیریت سود و کیفیت حسابرسی با گزارشگری پایداری شرکت ها

این مطالعه به بررسی اثر تعدیل کننده مدیریت سود بر رابطه بین کیفیت حسابرسی با گزارشگری پایداری شرکت ها می پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی است که برای جمع آوری دادهها و اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده است . شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ جامعه آماری پژوهش می باشند که پس از غربالگری ۹۸ شرکت بعنوان نمونه انتخاب شدند. برای تایید و رد فرضیه های پژوهش ، الگوی داده های تابلویی با اثرات تصادفی بکار رفته است . نتایج حاکی از آن است که کیفیت حسابرسی با گزارشگری پایداری رابطه منفی و غیرمعنادار دارد و مدیریت سود رابطه بین کیفیت حسابرسی با گزارشگری پایداری را بطور منفی و غیرمعنادار تعدیل می کند، مهمترین دلیل این یافته ها این است که در ایران، حسابرسان گزارشها و اطلاعات مربوط به گزارشگری پایداری شرکت ها را رسیدگی نمی کنند. امروزه در ایران، حسابرسان براساس استانداردهای حسابرسی برای بررسی منصفانه بودن صورتهای مالی ، استانداردهای حسابداری را مبنای رسیدگی و اظهارنظر خود قرار می دهند، لذا مدیریت سود هم بر رابطه کیفیت حسابرسی با گزارشگری پایداری تاثیر نخواهد داشت .

کلیدواژه ها:

مدیریت سود ، کیفیت حسابرسی ، گزارشگری پایداری .